Za dwunastoma górami...

Za dwunastoma górami

I dwunastoma lasami

Mieszkała dziewczynka

Uwielbiała zrywać polne kwiaty

Spotkała raz księcia i zakochała się w nim

Miłość to była od pierwszego wejrzenia

Po pewnym czasie znów się spotkali

Razem kwiatki zrywali

Jeszcze jagody zbierali!

Gdy zmierzchu nadszedł tego dnia czas

Książę przechylił swą głowę ku jej

I szepnął cichutko:

- Kochasz mnie, dziewuszko?

Na co szybciej serce zaczęło jej bić

- Tak, panie!

Krzyknęła mu do ucha

- O, jaki panie? Jam kobietą jest urody pana.

Za dwunastoma górami

I dwunastoma lasami

Mała dziewczynka z długimi włosami

Leżała w trumnie drewnianej

Bo gdy się dowiedziała

Że nie kocha pana

I że zakochała się w kobiecie

Długo szlochała i swe serce rozerwała