,,Zabijasz mnie na moje własne życzenie''

Jestem żałosna w swej naiwności. Wiedziałam jaki jesteś, a mimo to ślepo wierzyłam, że dam radę cię zmienić. Sądziłam, iż właśnie dla mnie przestaniesz taki być.

,,Lovelas''-wciąż słyszę dźwięk tych słów w mojej głowie.

Ostrzegali mnie przed tobą. Ja jednak pozostawałam głucha na ich słowa. Wtedy jeszcze nie kochałam. Myślałam, że gdy znikniesz nie odczuję tego. Kolejny chłopak z wielu, przecież nie zawróci mi w głowie. Nie sprawi, że dowiem się co to ,,miłość''. Puste słowa, komplementy, śmiałam się z nich, ale teraz gdy ich nie ma tęsknie. Twój wspaniały uśmiech sprawiający, że moje serce zaczynało trzepotać. Oczy, w których co rusz się gubiłam. Chciałam coraz więcej. Pragnęłam byś stał się mój. Ty jednak przychodzisz, pozostawiasz nadzieję, a gdy ona zanika znów się pojawiasz. Śmieszne, że dalej chcę byś ją robił, jeśli to jedyny sposób byś dalej był ze mną.

Chociaż tą jedną chwilę...

Krótki moment...

Aż zniszczysz mnie do końca...

Dopóki nie zniknę z tego świata...