Brawo. Analityczny umysł bohatera mnie urzekł. Wszystko poprowadzone lekko, dobrze i z klasą. Powiem Ci jedno, tak Ci sie udało utworzyć atmosferę, że nie dało się tego zepsuć. Końcówka bardzo dobrze przemyślana. Podobalo mi się :)
Cała historia rzeczywiście pięknie poprowadzona, ciekawe i nieszablonowe podejście do tematu plus dobrze pomyślane zakończenie. Tekst naprawdę urzekający swoją atmosferą, gratuluję :)
Opowiadanie niesamowite. Nie wiem, jak to zrobiłaś, ale wyszło genialnie. Na początku bohater skojarzył mi się trochę z Alanem Turingiem z Imitation Game, ale kiedy doszedłem do autyzmu, zrozumiałem, że Twoja postać jest dużo bardziej skomplikowana. Jak to jest posiadać genialny umysł uwięziony ograniczeniami ciała, nigdy tego do końca nie zrozumiemy, ale w Twoją historię zdecydowanie uwierzyłem :)
Dziękuję za takie pozytywne opinie. Ostatnio kombinuję nieco z nową tematyką, więc jeszcze nie czuję się zbyt pewnie, ale cieszę się, że utrzymuję poziom :) Persse, co do Twojego pytania, nieco ciężko mi na nie odpowiedzieć. Ujmę to tak - lubiłam się bawić zdaniami i pisać rzeczy, które kompletnie nie miały sensu już odkąd miałam jakieś osiem lat ("Ala ma kota, a Ala ma rysia i bardzo się lubią", mniej więcej tak to wyglądało). Poważniejszym pisaniem zajmuję się od pięciu lat i staram się na miarę możliwości pisać codziennie ;)
Do Rasia
/dot. mojego tekstu/
Serdecznie dziękuję za uwagi. Poprawki naniosłem.
Teraz tylko małe wyjaśnienie odnośnie mojego tekstu.
Kiedyś w szpitalach psychiatrycznych tylko lekarze mogli dawać zastrzyki z silnymi środkami na bazie m.in. bromu, i tylko oni mogli robić zastrzyki dożylne. Dlatego ten motyw z lekarzem i strzykawką.
Pozdrawiam i życzę sukcesów!
JP.
/Dałem Tobie 5/
Nie wiem czemu ja tego nie skomentowałam :(. Opowiadanie jest cudowne - tyle emocji, ciekawa historia, interesujący bohater i to wszystko w tak niewielu słowach. Ja byłam pod ogromnym wrażeniem i pomysłu i kreacji autystycznego człowieka i lekkości tekstu i ogólnie twoich umiejętności. Jedna z moich perełek na tym portalu ;).
Dawno już się z Tobą nie zetknęłam Ronja, szkoda, że nie możesz być na opowi tyle, ile byś chciała. Ten komentarz bardzo mnie zmotywował, poczułam się taka wyróżniona. Bardzo dziękuję :) Cieszę się, że znalazłaś dla mnie chwilkę :)
Komentarze (11)
zostawiając 5 : )
/dot. mojego tekstu/
Serdecznie dziękuję za uwagi. Poprawki naniosłem.
Teraz tylko małe wyjaśnienie odnośnie mojego tekstu.
Kiedyś w szpitalach psychiatrycznych tylko lekarze mogli dawać zastrzyki z silnymi środkami na bazie m.in. bromu, i tylko oni mogli robić zastrzyki dożylne. Dlatego ten motyw z lekarzem i strzykawką.
Pozdrawiam i życzę sukcesów!
JP.
/Dałem Tobie 5/
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania