Zaproszenie

Oprowadzę Ciebie po mym świecie

Przepełnionym smutkiem

I cierpieniem.

 

Wywołanym moim istnieniem

Wycenionym na zero

Przez samego siebie.

 

Zaproszę Ciebie do mojego więzienia

Stworzonym przez moje wspomnienia

I wszystkie niespełnione marzenia.

 

Usiądziesz obok mnie wyczekując wschodu słońca

Który nigdy nie nastanie w moim świecie cierpienia

Gdzie panuje jedynie noc ciemna.

 

Na sam koniec zaprowadzę Ciebie w jedno miejsce

Na samym szczycie przepięknej góry

Gdzie spoczywa moja martwa dusza...

Średnia ocena: 4.2  Głosów: 6

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (3)

  • Morittel 28.04.2016
    Pierwsze dwie zwrotki... cudeńko :) Dalej też bardzo ładnie. Zostawiam 5.
  • Neurotyk 28.04.2016
    Czujesz się coraz lepiej w poezji pełną gębą, a nie monotematycznym ciągiem tej samej poetyki, 4 :)
  • D4wid 28.04.2016
    Niestety sam to odczuwam, ale dopiero uczę się pisać.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania