zawinąć czas
poświęciłam się na trzy razy
licząc pokutę
do góry nogami
nie wiem kiedy pękł
krzyż
a kroki zamilkły
smutne te śmierci
przed życiem
chowają czas udając że nie istnieje
marzenie o wczoraj
poświęciłam się na trzy razy
licząc pokutę
do góry nogami
nie wiem kiedy pękł
krzyż
a kroki zamilkły
smutne te śmierci
przed życiem
chowają czas udając że nie istnieje
marzenie o wczoraj
Komentarze (20)
Pozdrawiam
Jesteś!
Yuppi!!!
Żyjemy mechanicznie
Już nie spontanicznie
Ogólnie, bardzo mi się podoba.
Pozdrawiam.
Pozdrawiam.
Hm... zamilkły kroki marzenia o wczoraj?
Dziekuje za odwiedziny i cielawy koment. Pozdrawiam!
Kroki zamilkły, marzenie umarło?
To wiersz o umieraniu chęci do życia. Po gorzkich doświadczeniach. Dobry tytuł, depresja zwija czas.
Co do pierwszej... hmm... pękł krzyż (zwątpienie) i przestałam ''iść w jego kierunku''.
No nie wiem Justysko.
Tak napisałaś ciekawie, że interpretować można na wiele sposobów i mogłem zupełnie źle odczytać?
Pozdrawiam→5
Pozdrawiam.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania