Zawisnąć na chwilkę
Czy w natłoku spraw , i obowiązków
można zatrzymać się , na chwilkę małą
I jak chmurka zawisnąć , nad małą wioską.
Zajrzec w okienka , tych małych z kart domków , pokoleniami budowanych.
Raz zobaczyć , jak wiatr bawi się z echem w to kto dalej , dzieci śmiech zaniesie.
Zawisnąć nad ziemią , podumać i zobaczyć jak można szybko to coś zwane życiem stracić.
Komentarze (5)
"Czy w natłoku spraw , i obowiązków" - przed "i" nigdy nie stawiamy przecinka, chyba że "i" jest powtórzeniem albo przed nim kończy się wtrącenie
"można zatrzymać się , na chwilkę małą" - bez przecinka. Tutaj nie ma czego rozdzielać, jest jeden czasownik, nie ma wymieniania itd.
"I jak chmurka zawisnąć , nad małą wioską." - to samo
"Zajrzec w okienka , tych małych z kart domków" - to samo + zajrzeć*
"zobaczyć jak można szybko to coś zwane życiem stracić." - przecinek po "zobaczyć"
I NIE stawiamy spacji przed przecinkami.
Ogółem widzę poprawę, miło, że już zastosowałaś się do części rad, oby tak dalej :) Sam wierszyk ładny, choć troszkę króciutki. Zostawiam 3,5 czyli 4 i życzę powodzenia :)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania