Zdobywając szczyty… Samotnie

Po tym piekle we dwoje

Kiedy przestałam być kobietą

Gdy zatraciłam swoje człowieczeństwo

Brutalnie zdegradowana do rangi

Domowego inwentarza…

Zbuntowałam się…

Powiedziałam w końcu

Dość!

Ostatni raz pogrążyłam się w melancholii

Wyglądając przez plastikowe szkło

Będącym przez lata moim jedynym oknem na świat 

Po raz ostatni pozwoliłam zagubionej łezce

Swobodnie spłynąć po policzku…

Wychodząc, nie

 Obejrzałam się za siebie…

Jednak pozostawiłam wszystko uporządkowane

Pranie złożone w szafkach

Gotowy obiad na stole

Wyprasowana koszula do pracy

Drugie śniadanie dla Ciebie i kolegów…

Wyobraź sobie, że nigdy

Mnie nie przy Tobie nie było…

Bo teraz już zawsze tak będzie

Dokonałam wyboru za nas dwoje… Chce zdobywać szczyty…  Ale tylko w samotności…