Ładne, podoba mi się. Jedyne co, to tu:
"w wierszach odbijam rzeczywistość
wzmacniając jej emocje"
To wzmacnianie emocji trochę niezgrabne.
Przedostatnia podobnie.
Przemiana poety grzejącego się przy kominku w poetę moknącego w deszczu. Na dobre, w pewnym sensie, bo moim zdaniem nie sposób być poetą, nie poznawszy tej ciemniejszej strony życia.
Co oczywiście nie oznacza, że po tej ciemniejszej stronie należy zostać na zawsze. Chyba nie warto, nawet w imię sztuki.
Zamysł całkiem fajny, ale utwór jest stanowczo przegadany, powtórzenia nie dodają mu uroku, a bez problemu można je wyeliminować, gdzieniegdzie zaplątał się niepotrzebny zaimek.
Komentarze (2)
"w wierszach odbijam rzeczywistość
wzmacniając jej emocje"
To wzmacnianie emocji trochę niezgrabne.
Przedostatnia podobnie.
Przemiana poety grzejącego się przy kominku w poetę moknącego w deszczu. Na dobre, w pewnym sensie, bo moim zdaniem nie sposób być poetą, nie poznawszy tej ciemniejszej strony życia.
Co oczywiście nie oznacza, że po tej ciemniejszej stronie należy zostać na zawsze. Chyba nie warto, nawet w imię sztuki.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania