Znowu JA - niby nikt, a jednak ktoś

Każdego dnia budzić się i myśleć "znowu ja" niby nikt, a jednak ktoś.

Zawsze znajdzie się ktoś mądrzejszy, chudszy czy ładniejszy.

Jeśli nie masz mocnej psychy to ten świat zniszczy cię raz dwa.

Szczerzę nie wiem czy mam mocną psyche niby jeszcze nie opuściłam choć kompleksy i pesymizm niszy mnie każdego dnia po trochu, jestem aktualnie na klęczkach może kiedyś się podniosę albo co gorsza padnę i nie wstanę.

Walczę, bo wiem, że ten świat jest jeszcze odrobinę czegoś wart.

Jak nie ja, nie moje życie to jakieś inne.

Ten świat oszalał jedynie niektórzy ludzie stoją jeszcze w miarę stabilnie.

Mam 10% nadziei, że moje myślenie i wiara w siebie się zmieni, pesymizm zniknie i wszystko będzie inne, lepsze.

Nie mówię, że teraz nie jest dobrze, ale żyje się o wiele trudniej.

To tak jakby na początku dnia dostać dużą kłodę pod nogi od samej siebie.

A wiadomo, że nikt nie zdołuje cię tak jak ty sam/a.

I później tylko małe trzęsienie ziemi przez jedną osobę i padasz na twarz.

Niektórzy nie rozumieją ludzi zakompleksionych, ja sama nie rozumiem a należę do nich.

Może kiedyś będę w pełni sobą i nie będą mnie blokować te myśli.

Czekam na ten piorun z nieba, który powie "Ej! Ku*wa! Ogarnij się! Dasz radę! Tracisz czas na to gówno!".

Tylko jeszcze nie wiem kto lub co będzie tym "piorunem".

~SheLostEverything

Pisałam to w emocjach, nie patrzyłam na błędy. Dzięki za przeczytanie.