.

 

Średnia ocena: 4.8  Głosów: 4

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (8)

  • Kaczor 03.11.2015
    Nie jestem ekspertem pod wzgledem ortogragi i stylystyki jednak sama tresc bardzo mi sie podoba :)
  • Angela 03.11.2015
    Nie nudzi Cię przypadkiem czytanie w komentarzach, jak świetnie piszesz? : ) 5
  • Rasia 03.11.2015
    Nie, jestem Narcyzem i pochwał nigdy za wiele ^^ Żartuję, tak naprawdę na co dzień nie mam zbytnio wiary w siebie poza pisaniem, więc to mnie podbudowuje, dzięki Angela :)
  • ausek 04.11.2015
    Pokazałaś jak czasami ciężko jest zrozumieć się dwom osobą. Każdy ma swój sposób pojmowania świata i bodźców z niego pochodzących. Dla jednych rzeczy błahe dla innych najważniejsze. Każdy po swojemu zinterpretuje to opowiadanie, ale mnie urzekło przedstawienie w delikatny, subtelny sposób poważnego tematu. :) 5
  • Numizmat 07.11.2015
    Kiedy czytałem Twoje bezbłedne opisy, przypomniało mi się, że też kiedyś jechałem w taką noc. Ma to w sobie coś strasznego, ale jednocześnie i pięknego. Na szczęście moja podróż nie skończyła się szybowaniem :)
  • Rasia 07.11.2015
    Dzięki Numizmat :) No na całe szczęście :D
  • Anonim 07.11.2015
    "Wyglądają, jakby pastwiły się nad moją wyobraźnią. Zresztą nie tylko nad nią, ale i nad małym poetą, który nią włada." - serduszko, milion serduszek

    Udało mu się napisać wiersz, cudowny i taki lekki wiersz. Jestem pod wielkim wrażeniem twojego doboru słów, twojej elokwencji, twojego warsztatu. Ten tekst chyba spodobał mi się najbardziej wśród wszystkich pojedynczych, może dlatego, ze teraz też jestem w takiej sytuacji. Moja racjonalna strona związku zaczyna coraz bardziej sie ode mnie oddalać i nie potrafi mnie zrozumieć, ponieważ myślę inaczej, a mimo wszystko tak strasznie ją kocham i pragnę, by zrozumiała choć trochę. Wbiłaś się w moje serduszko, kochana, wbiłaś się i poczułam, się tak jakbyś opisywała mnie. Polubiłam tego irracjonalistycznego bohatera, jego sposób myslenia, choć wiem, że to nierozsądne, ale ja nie potrafię również inaczej, pragnę tylko osoby, która mnie postawi, otoczy ramionami i powie, że nie wolno da bezpieczniejszą alternatywę. Jak bardzo pragnę by ktoś mnie tak zrozumiał, że chcę latać, być ponad wszystkimi złymi rzeczami i wpatrywać się w niebo. Strasznie spodobał mi się twój tekst, dotarł do mnie, i może powinnam powiedzieć, że główny bohater postąpił źle, ale nie potrafię.
  • Rasia 07.11.2015
    Cieszę się, że ten tekst tak do Ciebie dotarł. Cóż, szczerze mówiąc napisałam go właśnie z nastawieniem na aluzyjność i na mnogość interpretacji. Moim zdaniem na przykład bohater nie jest zły. Nie umie się po prostu odnaleźć w świecie innym niż pisanie. Dla niego wszystko jest inspiracją, we wszystkim można ją znaleźć. Nie widzi konsekwencji tego, że jest mokro, ślisko i samochód może się rozbić. On po prostu leci i to dla niego niesamowite. Dlatego nie rozumie, czemu partnerka go opuszcza, skoro to było takie inspirujące doświadczenie, a ona go nie zrozumiała.
    Przykro mi nieco po przeczytaniu Twojego komentarza. Mam nadzieję, że ta racjonalna strona związku zrozumie, że czasem odskocznia od rzeczywistości jest bardzo potrzebna :) Dziękuję raz jeszcze, Efria.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania