Poprzednie części: Życie

Życie 2

Życie

Jak w karbonicie

Mucha w bursztynie

Co z tego słynie

Że ma miliony lat

Zdziwiony cały świat

Bo odkrył muchę

I jednym ruchem

Wydobył jej DNA

Lecz jest wiadomość zła

Ślepym przypadkiem

Ktoś płynął statkiem

Góra lodowa

Ta wielka krowa

Pożarła statek

Straszny wypadek

Razem z załogą

Co z wielką trwogą

zastygła w lodzie

jak mucha w locie

miliony temu lat

Życie 2
Autor: Nuncjusz
Czytano 343 razy
Data dodania: 15.09.2016

Średnia ocena: 4.4 Głosów: 5

Zaloguj się, aby ocenić22

Komentarze (6)

Pan Buczybór 15.09.2016
Bardzo dobry wiersz. Zaciekawił mnie. Soczyste 5. Jak brzoskwinia między sznurówkami.
Nuncjusz 15.09.2016
Mam sprośne skojarzenia XD
Dzięki
Agnieszka Gu 27.01.2018
To tutaj, super wyszło. Z dużym wyczuciem i świetnym porównaniem. Tu jest moc. Idę spać. Dobranoc.
Nuncjusz 28.01.2018
Generalnie, z tych Życiów nie byłem zbyt zadowolony, takie tam gniotki, ale teraz jak to czytam, to w sumie nie jest to tragiczne :)
Dzięki za zaglądanie w te odmęty :)
Ritha 16.04.2018
Witam! Naszło mnie! :)

"Lecz jest wiadomość zła
Ślepym przypadkiem
Ktoś płynął statkiem
Góra lodowa" :D

Ta zwrotka śmiszna, ale cały twór też. Lekko, Nuncjuszowo :)
Nuncjusz 16.04.2018
A witam, witam, Szanowna Panią :)

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania