Bogaty staruszek

Spotkałem kiedyś starszego Pana,

siedział samotny w nędznych ubraniach.

Miał tylko koszyk, Pan smutny i głodny,

nie miał grosika, ni chlebka kromki.

 

Biedny Staruszek nie śmiał się szczerze,

gdy ktoś do koszyka wrzucił kamienie-

To Pan w garniturze, niemiły Pan

dał serce z kamienia- to nie był dar.

 

Staruszek pobiegł na śliczną łąkę,

gdzie zerwał niejedną białą stokrotkę.

Nie wiedział, co myśleć z bukietem zły Pan-

ktoś bez grosika swój skarb cały dał.

Bogaty staruszek
Autor: DuŚka ^.^
Czytano 645 razy
Data dodania: 18.05.2016

Średnia ocena: 4.9  Głosów: 7

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (7)

  • Angela 18.05.2016
    Wzruszające to było, ale czegoś mi jednak zabrakło. Zostawiam 4 : )
  • KarolaKorman 18.05.2016
    Bardzo wymowny jest Twój wiersz i bardzo mi się podobał, ode mnie 5 :)
  • DuŚka ^.^ 21.05.2016
    Dziękuję :)
  • NataliaO 21.05.2016
    Przyjemny tekst. Troszkę nostalgicznie było. 5:)
  • Julsia 22.05.2016
    Podoba mi się poprostu, 5 :)
  • Rasia 27.05.2016
    Przed myślnikami dajemy spację, a poza tym nie mam uwag. Raz tylko gdzieś Ci się zgubił rytm, ale wiersz wydaje się taki... niewinny i taki radosny pod względem najmniejszych szczegółów. Podobało mi się takie przedstawienie, ładnie wyszło, czytało się tak lekko i przyjemnie. Zostawiam 4,5 czyli 5 :)
  • DuŚka ^.^ 02.06.2016
    Dziękuję ślicznie!:)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania