Dzięki wielkie za powrót do Braci Wilków. Jak wiesz, ja uwielbiam takie klimaty. Ten odcinek tak samo dobry, jak ostatnie które czytałem. Wielki szacunek za pomysł i za klimat. Rzadko kto teraz pisze w takich staropolskich klimatach. Bedę czekał z utęsknieniem na następne części. Dla mnie 6 + co najmniej.
Nazareth Kiedy czytam twoje teksty poprzypominają mi się podobne starych asów takich jak Korkozowicz, Strumski itd., a to jest oznaka tego, że twoje teksty czyta się z równym zaciekawieniem i wcale od tamtych nie odbiegają jakością.
Bardzo mi się podoba ;) Mam wrażenie, że jest bardziej obrazowe niż ostatnio, widziałam oczyma wyobraźni całą akcję. Szkoda, że za krótkie, ale dobrze zostawić niedosyt. Gadzie.
Witam,
Świetny tekst, napisany fajnym stylem z użyciem ciekawego, pasującego do opisywanych czasów, słownictwem. Super.
W wolnej chwili przelecę pozostałe części.
Pozdr
Nazareth a propos wcześniejszych części: nie ma jednoznacznej kolejności który jest początkiem i cd...
Od której cz. zacząć, żeby było - "od początku" i potem w jakiej kolejności czytać, żeby było "po kolei"?
Bracia Wilcy - Pieniacz cz.1
Bracia Wilcy rozdział 1 (Fikcja Historyczna)
a może jeszcze któryś inny?
Agnieszka Gu to są dwa autonomiczne opowiadania. Jeśli tylko zaczniesz od części pierwszej lub rozdziału pierwszego to będzie dobrze ;) nie ważne czy to będzie "pieniacz" czy opowiadanie bez tytułu.
ostrężyna :) - Ja też tak mówię, co często spotyka się z protestem lub pytaniem: co to?
,,Miestwin zachował jednak rozsądek '' - tutaj wywaliłabym imię chłopaka, bo cały czas o nim jest mowa, a tym samym pozbyłabym się powtórzenia
Trudna misja dla młodego chłopaka i daleka droga. Ja, będąc na jego miejscu, już zaczęłabym powtarzać te miary i odległości i na sto % martwiłabym się, czy aby na pewno jutro będzie słoneczna pogoda :(
Klimat i fabuła - super :) Idę dalej :) 5 :)
Dzięki za komentarz i radę. Uśmiechnąłem się czytając komentarz, bo miałaś absolutną rację, że Miestwin powinien jak najszybciej zacząć powtarzać sobie wytyczne ojca :D
Przybywam z odmętów pitolenia, haha.
"„Wieleci!” przemknęło mu przez głowę i jego małe serduszko zaczęło trzepotać w piersi jak spłoszony ptak." - to ładne. Proste, ale ładne.
"Chłopak przebiegł już przez bramę, widział kobiety ciągnące do domów małe dzieci i wojów wybiegających z koszar, w pośpiechu dociągających pasy z orężem i poprawiających zbroje." - świetne. Proste zdane, ale tak strasznie działa na wyobraźnię. Aż ma się przed oczami całą atmosferę panującą w całym grodzie.
"Gdy tylko ujrzeli, że to on wszczął alarm, natychmiast przypadli do niego. " - tu tak pomyślałam, że można by jakoś spróbować sie pozbyć drugiego zaimka, może? Bo pierwszy jest niezbędny i dobrze leży. Niestety trzeba zmienić nieco konstrukcję zdania, bo się tego drugiego pana pozbyć. Nie wiem, czy warto w sumie.
"Trudno było mu dobyć głosu gdyż usta i gardło wyschły mu bardziej niż spieczona skwarem ziemia. Przydarzało mu się to zawsze gdy czymś się mocno denerwował." - tu bym się jednego 'mu' pozbyła, bo jest powtórzenie
No i w sumie się skończyło. Fajny fragment, zaczynasz widzę z grubej rury. Pierwszy rozdział i od razu napastnicy nacierają. Wartka akcja, a młody poleciał po pomoc. Ach, no i podobał mi się opis panującego skwaru. Robi fajny klimat na wstępie.
To tyle chyba. Rozdzialik krótki, więc ciężko coś powiedzieć więcej. Rzucę okiem dalej ;)
Dziękuję Ci za te niespodziewane odwiedziny, Kim. To są wszystko, króciutkie rozdziały i wersja również, na poły robocza, tak mi to jakoś ostatnimi czasy wychodzi. Tym bardziej, wdzięczny jestem za zmiany jakie zaproponowałaś. Ciężko jest czasem takie niuanse wypatrzyć samemu :)
Wiem, Naz. To okropne, ale nasze mózg czasem są takie tępe. Ja ciągle robię jakieś kretyńskie błędy, a jak ludzie mi to pokazują w komentarzach, to aż się za głowę łapię. :) Spoko, polecam się. Pozdrówka.
Komentarze (21)
Świetny tekst, napisany fajnym stylem z użyciem ciekawego, pasującego do opisywanych czasów, słownictwem. Super.
W wolnej chwili przelecę pozostałe części.
Pozdr
Od której cz. zacząć, żeby było - "od początku" i potem w jakiej kolejności czytać, żeby było "po kolei"?
Bracia Wilcy - Pieniacz cz.1
Bracia Wilcy rozdział 1 (Fikcja Historyczna)
a może jeszcze któryś inny?
,,Miestwin zachował jednak rozsądek '' - tutaj wywaliłabym imię chłopaka, bo cały czas o nim jest mowa, a tym samym pozbyłabym się powtórzenia
Trudna misja dla młodego chłopaka i daleka droga. Ja, będąc na jego miejscu, już zaczęłabym powtarzać te miary i odległości i na sto % martwiłabym się, czy aby na pewno jutro będzie słoneczna pogoda :(
Klimat i fabuła - super :) Idę dalej :) 5 :)
"„Wieleci!” przemknęło mu przez głowę i jego małe serduszko zaczęło trzepotać w piersi jak spłoszony ptak." - to ładne. Proste, ale ładne.
"Chłopak przebiegł już przez bramę, widział kobiety ciągnące do domów małe dzieci i wojów wybiegających z koszar, w pośpiechu dociągających pasy z orężem i poprawiających zbroje." - świetne. Proste zdane, ale tak strasznie działa na wyobraźnię. Aż ma się przed oczami całą atmosferę panującą w całym grodzie.
"Gdy tylko ujrzeli, że to on wszczął alarm, natychmiast przypadli do niego. " - tu tak pomyślałam, że można by jakoś spróbować sie pozbyć drugiego zaimka, może? Bo pierwszy jest niezbędny i dobrze leży. Niestety trzeba zmienić nieco konstrukcję zdania, bo się tego drugiego pana pozbyć. Nie wiem, czy warto w sumie.
"Trudno było mu dobyć głosu gdyż usta i gardło wyschły mu bardziej niż spieczona skwarem ziemia. Przydarzało mu się to zawsze gdy czymś się mocno denerwował." - tu bym się jednego 'mu' pozbyła, bo jest powtórzenie
No i w sumie się skończyło. Fajny fragment, zaczynasz widzę z grubej rury. Pierwszy rozdział i od razu napastnicy nacierają. Wartka akcja, a młody poleciał po pomoc. Ach, no i podobał mi się opis panującego skwaru. Robi fajny klimat na wstępie.
To tyle chyba. Rozdzialik krótki, więc ciężko coś powiedzieć więcej. Rzucę okiem dalej ;)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania