Buraczany wiersz

Stara baba w lesie

I dwa kilo niesie

Przewróciła się bidulka

Żaba wyszła zza zaułka

Baba znów nie mogła wstać

Zawołała żabią brać

Ale żaby miast pomocy

Wystrzeliły do niej z procy

Biedna baba zaraz wstała

I czym prędzej uciekała

A dwa kilo zostawiła

Lecz już po nie nie wróciła

(Wierszyk ten dostał Złotego Buraka na Festiwalu Buraczanej Poezji w Zadupsku Dolnym. Autor Mieczysław Pała napisał go z dedykacją dla teściowej [nie wiadomo, czy w wierszu to żaba, czy baba]. Sędziowie docenili, że publiczność nie obrzuciła autora zgniłymi jajami.)

Buraczany wiersz
Autor: fanthomas
Czytano 246 razy
Data dodania: 03.04.2017

Średnia ocena: 5.0 Głosów: 6

Zaloguj się, aby ocenić30

Komentarze (7)

Anonim 03.04.2017
:)
ale dwa kolo czego? chyba strachu :]
nie wiedziałam, żeś wytrawny poeta xD
pięć kilo uśmiechu.
Pan Buczybór 03.04.2017
Lubię buraki, a najbardziej botwinę. 5
Nuncjusz 03.04.2017
Grafomania :)
fanthomas 03.04.2017
Ciężko się nie zgodzić ;)
Adam T 03.04.2017
Miedzy nami, grafomanami, buraki najbardziej lubię na zimno, a botwina... im więcej zielska, tym lepiej ;)
Kakarotto 03.04.2017
Oj, dużo tu było groteski, co bardzo lubię. Pomysłowo, ciekawie i oczywiście poprawnie. Pozdrawiam, 5 ;)
Piotrek P. 1988 07.06.2017
Przypomniał mi się film grozy z gatunku animal attack, "Żaby", którego fragmenty niedawno oglądałem :-). 5.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania