chciałem się zrelaksować

cieszą się wszystkie szatany

gdy eter gromem szarpany,

niebo spowija szaruga,

a szaruga nie tylko zewnątrz

bo w mej głowie druga,

miałem dziś coś zrobić

lecz ledwie mrugam, więc

myśli modeluje butnie,

i ubieram w formę żmudnie

papier przyjmie wszystko,

jak syn w ramiona matkę

gdy opuszcza ciemną izolatkę,

ziemia błyskawicy energię

piorunochronu wiedzioną ciałem,

trawiaste dzikie arterie

rumaka puszczonego cwałem,

chciałem się zrelaksować

i się zrelaksowałem

Komentarze (7)

Freya 30.09.2016

Wybitnie łagodna forma wyzbywania się emocji,
gdyby wszyscy tak postępowali...o rany. ;-)

ausek 30.09.2016

Czytając Twoje słowa też się zrelaksowałam. ;)

NataliaO 01.10.2016

Jak miło zobaczyć Twój tekścik. Widzieć, że coś się dzieje i coś tworzysz. Fajnie, ze się w miarę zrelaksowałeś. Dobrze się czytało. Płynęło :)

maga 02.10.2016

Dobre 5)

Pan Buczybór 30.10.2016

Bardzo dobry wiersz. 5

sylwiazalejska@gmail.com ponad rok temu

...wow , napisałabym coś mądrego, ale słów mi zabrakło.
Nie rozumiem, jak udało Ci się wejść mi do głowy.
dosłownie radowałam się i czułam spokój, że się zrelaksowałeś!
to było na tyle dziwne uczucie, że niepokojące :)

Burton The Scribe ponad rok temu

Oj tam, rymowanka na odstresowanie ? dzięki za wizytę

chciałem się zrelaksować

Komentarze (7)

Napisz komentarz