Ciemno wszędzie

Ciemność jest łagodna

Niczym mżawkowa woda

Która w harmonii kapie

Do małej kałuży w trawie

Nieskończony mrok natomiast

Jest jakoś bardziej pusty

Nie chowa niczego

I nie zna niczego

A jednak przytłacza

Swą niewidzialną obręczą

Że aż olbrzym potężny

Został pożarty przez jej zęby

Jego cisza nie jest ciszą

Cisza bowiem nie przeraża

Mrok ogłusza swe stąpania

Atakuje bez wahania