Cud Wiary

W pewnym miasteczku Lockerswill mieszkała sobie dziewczyna o imieniu Allice. Żyła ona skromnie wraz z mamą Dorothy, młodszym bratem Johnem i tatą Jerrym.

Jej tata pracował bardzo ciężko, gdyż w tamtym czasie wybuchła wielka zaraza w ich miasteczku i większość pracowników firmy w której pracował zachorowała.

Na tajemniczą zarazę zachorowała również jej matka Dorothy, lekarze nie dawali największych szans aby Dorothy przeżyła, Allice czuwała nad nią dzień i noc.

Pewnego dnia w miasteczku zjawił się tajemniczy mężczyzna, zapukał on do domu Dorothy, Allice pobiegła otworzyć drzwi, wtedy wysoki jegomość w cylindrze powiedział:

- Dzień dobry panienko, mam na imię Philip chciałbym prosić o szklankę wody, gdyż jestem zmęczony drogą, a muszę iść jeszcze do sąsiednich miast i wsi.

Allice zaprosiła gościa do domu podała herbatę i ciasto. Rozmawiali o wszystkim, w pewnym momencie Allice powiedziała coś o chorobie matki, co przykuło uwagę mężczyzny który rzekł: - Mogę pomóc w uzdrowieniu twojej matki ale to będzie wymagało wielkiego poświęcenia z twojej strony, udasz się do mojego miasta na rogu ulicy Johna Lennona znajdziesz chatę, w niej mieszka lekarz który da Ci lekarstwo.

Allice bez zastanowienia zgodziła się i tego samego wieczoru, mimo sprzeciwu taty udała się w niebezpieczną wyprawę.

Mężczyzna zaprowadził Allice na ścieżkę prowadzącą do jego miasteczka, po czym podziękowawszy za gościnę pożegnał się i odszedł.

Allice szła ścieżką już ładnych kilka godzin, gdy spostrzegła przepiękną dziewczynę która rzekła: - Witaj nazywam się Seriato pozwolę iść Ci dalej jeżeli odpowiesz na moje pytanie, jeżeli odpowiesz dobrze brama się otworzy, lecz jeżeli źle niestety twoja podróż się zakończy.

Allice więc poprosiła o pytanie, Seriato rzekła - Gdy się smuci ciemnieje, gdy się cieszy jaśnieje? Co to jest?

Allice długo się zastanawiała, w tym momencie Seriato rzekła skoro nie odpowiedziałaś na pytanie to koniec twojej wędrówki, gdy kończyła mówić, Allice wykrzyknęła : - To niebo!

Seriato tylko się uśmiechnęła a brama się otwarła i Allice mogła ruszyć w dalszą drogę.

Nie minęło kilka chwil gdy napotkała drugą bramę, i obok niej dźwigającą na swoich barkach dwa tobołki staruszkę.

- Witaj dziecinko. Rzekła, po czym dodała. - Jestem Erica, brama się otworzy jeżeli zgadniesz co dźwigam w tobołkach.

Allice tym razem bez wahania odpowiedziała : - Dźwiga staruszka, to co uzbierała przez swoje życie.

W tym momencie gdy Allice skończyła mówić bram się otworzyła i Allice ruszyła dalej.

Za małym wzgórkiem minęła dwa dziwne kamienie na których było napisane: " Ten kto pójdzie dalej zginie" a na drugim: "Dalsza droga nie ma sensu, zawróć", Allice jednak szła dalej gdy schodziła w stronę rzeki zobaczyła most, którym chciała przejść, lecz most był zablokowany przez dwóch strażników i bawiącego się obok młodzieńca.

- Witaj przepuścimy Cię przez nasz most jeżeli oddasz mi swoją najcenniejszą rzecz jaką masz, czyli twoje serce.

Allice marzyła o wielkiej miłości a młodzieniec był bardzo przystojny, ciemne włosy i karnacja jego skóry spodobała się Allice więc odrzekła :- Zgoda oddam ci swoje serce, lecz nie tak szybko na moje serce trzeba zapracować.

Młodzieniec uśmiechnął się i przepuścił Allice przez most.

Gdy Allice dotarła do miasteczka w podane miejsce zobaczyła wszystko tak jak powiedział Philip.

- Dobry wieczór czy jest tu lekarz? Zapytała Allice. - Ja jestem lekarzem. Allice ujrzała starca siedzącego w fotelu, palącego fajkę, wydawało się że to jej dziadek, ale to przecież nie możliwe pomyślała, On nie żyje już 20 lat.

Allice opowiedziała całą przygodę starcowi który przekazał jej flakonik z lekarstwem.

II

Allice wróciła do swojego domu, gdzie zobaczyła swoją umierającą mamę. Natychmiast podała jej lekarstwo które otrzymała od starca.

Z dnia na dzień Stan Dorothy się poprawiał, aż pewnego dnia gdy Allice obudziła się zobaczyła jak jej mama krząta się po kuchni.

- Dzień dobry córeczko, proszę zjedz śniadanie i wypij gorące kakao. Kakao było ulubionym napojem Allice.

- Jak się czujesz mamusiu? Zapytała Allice. - Czuje się bardzo dobrze córeczko. Odpowiedziała Dorothy, gdy jeszcze rozmawiali w ich domu nie oczekiwanie zjawili się tajemniczy goście. Allice dostrzegła wśród nich: Dziewczynę z pierwszego zadania, staruszkę z drugiego i młodzieńca któremu obiecała oddać serce.

Młodzieniec rzekł : - Przez twoje poświęcenie i dobre serce, oraz wiarę została uzdrowiona twoja mama, mam na imię Santos i zgodnie z obietnica którą było twoje serce zapraszam Cię na randkę.

- A kim są pozostali: staruszka i dziewczyna? Zapytała Allice.

-Jesteśmy aniołami stróżami Seriato jest twoim, ja natomiast twojej mamy. Odpowiedziała Erica.

Zaskoczona tym wszystkim Allice udała się na randkę z Santosem.

Dziś Allice mieszka już z Santosem jej mężem w domu obok swojego rodzinnego, w miejscu którego w ramach spotkania z aniołami powstał kościół pod wezwaniem Świętych Aniołów Stróżów.

Ojciec wraz z matką i jej bratem zamieszkali niedaleko Allice w domu rodziców Dorothy.

Zaraza również opuściła miasteczko, a mieszkańcom żyło się coraz lepiej, również ojciec Allice dostał awans w pracy na kierownika fabryki w której pracował, a pracujący w fabryce stwierdzili że takiego dobrego kierownika to jeszcze nie mieli.