Czas

Czas czasami staje

Ale nawet wtedy

Jest go za mało

Bo czasu moi drodzy

Nigdy nie jest dość

Z doświadczenia: zawsze

Z czymś nie zdążysz

Tempus fugit

Panta rei

Na łodzi spłowiałej

Która może zatonąć

W każdej chwili

Ale która wciąż trwa

I która samolubnie

Sama jest sobie kapitanem

Czy jeśli więc utonie

To sama opuści pokład

Jako ostatnia?

Czy pójdzie na dno

Ze sobą?

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 6

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (15)

  • Rasia 14.04.2016
    Bardzo fajne retoryczne pytania no i te wstawki pośrodku. Ciekawa teoria tak swoją drogą, podoba mi się, chyba nigdy tego nie rozpatrywałam w podobnych kategoriach. Zostawiam 5 :)
  • Dziękuję uprzejmie Rasiu! :)
  • Łowczyni 14.04.2016
    Drogi Szymonie, Twój wiersz naprawdę mi się podoba. Pytania retoryczne w nim zawarte bardzo dobrze oddają charakter utworu. Wiekie brawka kieruję! 5 :D
  • Dzięki! :)
  • Lotta 14.04.2016
    Niech moja łódź już wreszcie zatonie! Ja mam tego czasu niestety za dużo, tak mi się wydaje, przecież nie znamy dnia ani godziny. 5
  • Daj spokój Lotto, głowa do góry! Tylko ja mogę w naszej klasie prawić takie dekadentyzmy! :)
  • Lotta 14.04.2016
    A romantyzm i Weltschmerz, które ja wyznaję, to co?
  • Lotta To nie to samo! Możesz tylko na miłość narzekać i to w listach. Zepsucie świata jest moje i tylko moje! :D
  • Lotta 14.04.2016
    Nie wiem czy pamiętasz jak się takowe narzekanie kończy dla romantyków...
  • Lotta skutek to jedno. Fakt narzekania to drugie.
  • Lotta 14.04.2016
    Tak czy siak jednym i drugim życie się nie podoba.
  • Neurotyk 15.04.2016
    Za wstawkę "panta rei" i filozoficzne przemyślenia ode mnie 5 :)
  • Ach dziękuję :)
  • Neurotyk 15.04.2016
    I za to:

    "Na łodzi spłowiałej
    Która może zatonąć
    W każdej chwili
    Ale która wciąż trwa
    I która samolubnie
    Sama jest sobie kapitanem
    Czy jeśli więc utonie
    To sama opuści pokład
    Jako ostatnia?
    Czy pójdzie na dno
    Ze sobą?"

    Bardzo inteligentne przemyślenia i wręcz egzystencjalne pytania o los człowieka...
  • Bo póki zadajemy takie pytania wciąż jesteśmy ludźmi Neurusiu...

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania