Czas Ciszy

Obiecywałam sobie, że

Choć ten jeden jedyny raz

Uda mi się

Wyłączyć w umyśle i sercu

Opcję kocham cię

Uparcie zagłuszałam szalejące dzikie zmysły

Pragnęłam zapomnieć o uczuciach

Chciałam czerpać tylko

Przyjemność

 

Ale los znów postanowił ze mnie zakpić

Obdarowując najcudowniejszym mężczyzną

Z którym być nie mogłam

 

Myślami powracam do

Wspólnie przeżytych unikatowych momentów

Bliskości oraz porozumienia

 

I nagle wszystko się skończyło

Telefon milczał miesiącami

A skrzynka szyderczo ukazywała brak nowych wiadomości

 

Popadłam w stan melancholii

Apatii

Egzystencji pozbawionej sensu

Nie mogłam jeść, spać, żyć

Cierpiałam niewyobrażalne katusze

Aż nadeszła chwila

Gdy pogodziłam się z zaistniałą sytuacją

 

Nasze światy były zbyt różne… To nie miało prawa się wydarzyć… Nie żałuję…

Średnia ocena: 4.3  Głosów: 6

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (4)

  • betti 02.11.2019
    To jedynie proza w wersach, poezji się tak nie zapisuje, tak szczegółowo i dosłownie jak Ty to robisz. Nie wiem skąd ten pomysł. Nie czytasz wierszy?
  • 13mirek 02.11.2019
    I maniera dużych liter.
    Jeśli już upierasz się je stosować, to buduj frazy z logiką.
    Gdzie pasuje jako osobne zdanie to oki.
    Jak tu:
    Obiecywałam sobie, że
    choć ten jeden jedyny raz
    uda mi się
    wyłączyć w umyśle i sercu
    opcję kocham cię
    Uparcie zagłuszałam szalejące dzikie zmysły
    Pragnęłam zapomnieć o uczuciach
    Chciałam czerpać tylko
    przyjemność
  • Krzysztoff 03.11.2019
    Leilo zachwycasz.
  • Pan Buczybór 03.11.2019
    słaby wiersz. Ogólnie taka nieszczęśliwa miłość, niezrozumienie, gonienie za mężczyzną.. strasznie to mętne. Może jako proza byłoby chociaż średnie.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania