czekam

wierzę

coraz mniej

deklasuję i

tracę

 

pouczasz chociaż

nie wiesz

tyś nie ten

kto życia spróbował

 

maleńkiś

jak ognik

zapalasz się i gaśniesz

z autopsji nie rozpoznasz

 

ocknij się boś

nie Stwórcą

lecz prochem

od tego co cię posłał

 

czekam nadal

na słabego

On upadł

jednak smak popiołu zna

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 6

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (11)

  • indri 20.01.2020
    Wyrabiasz się poetycznie Kocwiaczku;)))
  • Kocwiaczek 20.01.2020
    To natłok emocji i wrażeń mówi przeze mnie:) dziękuję za miłe słowa indri.
  • indri 20.01.2020
    Prawdziwy wulkan energii.
  • Kocwiaczek 21.01.2020
    indri :) pozory
  • betti 21.01.2020
    Nie wiem, gdzie tu poezja, ale być może się nie znam.
  • Kocwiaczek 21.01.2020
    Znasz się z pewnością lepiej ode mnie. Zapewne zbytnio okroiłam tekst. Może przez to stracił sens. Rozbudowałam. Mam nadzieję, że jest lepiej.
  • Artbook 21.01.2020
    Jest intrygująco i na swój sposób metafizycznie.
    Ciekawe wątki zawarłaś w tym wierszu.
    Lubię, kiedy nie wszytko jest podane czytelnikowi na tacy, a tak jest u ciebie ;-)
    Można porozmyślać.
    Pozdrawiam! :-)
  • Kocwiaczek 21.01.2020
    Gdzieś już to słyszałam ;) Dziękuję. Ciekawe czy ktokolwiek zrozumiał o czym tutaj w ogóle mowa. Trochę chaosu tutaj wprowadziłam.
  • Artbook 21.01.2020
    "Ciekawe czy ktokolwiek zrozumiał o czym tutaj w ogóle mowa." - no coś w tym jest co piszesz, bo niektóre fragmenty brzmią jak zagadka ;-)
  • Dekaos Dondi 21.01.2020
    Kocowiaczek→Ciekawe, bo nie jednoznaczne. Też tak lubię.
    Temu co ne zaznał przeciwności, trudno zrozumieć innych. Łatwiej zaufać temu, co upadał i się podnosił.
    Takie pierwsze skojarzenie me→Pozdrawiam:)→5
  • Kocwiaczek 21.01.2020
    Dokładnie. Mądrości myślicieli teoretyków można owszem posłuchać by wypuścić za chwilę drugim uchem :) dziękuję za pozytywną opinię.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania