Długo przed. Chwilę po

gdy nie było mnie jeszcze na świecie, lub

w latach, których nie mam prawa pamiętać:

 

- mięsota, szara zabawa

w nieczytelne kształty

(komuś puszczają nerwy - i zaczyna

przypominać opancerzony dom

zwierzę z zamurowanymi oczami)

 

- strzelanie do relikwi, potem

- całowanie wyjętych kul

(od wieków - to samo: najwięcej

tkwi w nimbie okalającym ścierwo)

 

doprawdy, dziwne, ile się tego kręci, gdy

nie patrzę: ludziki, Merkurys, mrowiska

kombinaty, kiła, cerkwie, parzenie się

 

więc chyba nie jestem nikim ważnym

- jesteś, jesteś, nie mów tak

- pociesza ten łysy, z brodą

na cotygodniowym zebraniu Polskiego

Związku Hodowców Bakterii

 

pokazuje wycinek

 

wyspy w nim, Atlantydy

pozornie bezludne

Długo przed. Chwilę po
Autor: Florian Konrad
Czytano 309 razy
Data dodania: 14.06.2019

Średnia ocena: 4.3  Głosów: 8

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (9)

  • Wrotycz 14.06.2019
    Inaczej, inny wycinek z historii, nie tak smutny, nędzny, turpistyczny mimo ścierw wokół nmbu. Trudny, zaskakujący wiersz. Atlantydy - mityczne ziemie ludzi - bakterii. Między dłuuuugą przeszłością a chwilą po. Kiedy się nieciekawa przeszłość kończy? Chwilę, zaraz po śmierci.
    5!
  • Florian Konrad 15.06.2019
    dziękówa
  • betti 15.06.2019
    Być może cierpię na manię prześladowczą, co czytam wiersz, to odnoszę wrażenie, że dotyczy kościoła i religii... Tak samo tutaj. Zestawiam, staram się znaleźć inny wątek, ale każda droga prowadzi do Rzymu.

    Wiersz jest dobrze napisany, ale treść kłóci się z tym, w co wierzę.

    Pozdrawiam.
  • Florian Konrad 15.06.2019
    również pozdrawiam. to bardziej o wszelakim sacrum, niż o Kościele Rzymskim :)
  • sensol 15.06.2019
    fajne. nie skapowałem wszystkiego. raczej na granicy zrozumienia. ale te słowa ułożone mają moc
  • betti 15.06.2019
    Nie miałabym odwagi naruszyć czyjejś sfery świętości... więc to ''o wszelakim'' nie mniej boli.
  • Canulas 15.06.2019
    Tak pod sam bardzo na tak. Początek niezbyt.

    "więc chyba nie jestem nikim ważnym

    - jesteś, jesteś, nie mów tak

    - pociesza ten łysy, z brodą

    na cotygodniowym zebraniu Polskiego

    Związku Hodowców Bakterii" - to najbardziej
  • Pan Buczybór 16.06.2019
    Świetny wiersz
  • Kjow 19.06.2019
    Dość ciekawa pozycja. Interpunkcja w tym wierszu zdaje mi się być czymś niezgłębionym i niezrozumiałym dla nikogo, no, może oprócz samego autora. Niektóre fragmenty mocne i dobre, niektóre - wręcz przeciwnie. Cztery gwiazdki ode mnie.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania