Do odwagi trzeba dojrzeć.

Mam kanarka. Na imię ma Kubuś. Wyglądem przypomina pisklę – żółty, mały, puchaty, śliczny. Od niedawna próbuję nauczyć go wylatywać z klatki. Tydzień temu nie było w ogóle mowy by sam opuścił swój domek. Trzeba było go zwabiać ziarnem, marchewką czy sałatą. Dzisiaj bez żadnej zachęty, tuż po otworzeniu drzwiczek klatki, swobodnie lata po pokoju, delektując się namiastką wolności. Do zdobycia się na odwagę potrzeba czasu, jak również dojrzałości.

Odwagą może być również noszenie makijażu. Niektóre dziewczyny źle się czują, gdy mają na sobie szminkę lub pomalowane cieniami powieki. Wszystko z czasem zaczyna się docierać i raptem makijaż sprawia niezwykłą przyjemność. Trzeba dojrzeć do tego, dać sobie czas by potem móc cieszyć się tym co najlepsze.

Odwaga to również bycie szczerym. Myślę, że znalazłoby się tutaj wiele osób, którzy zrobili kiedyś coś na co nie mieli ochoty, lub powiedzieli coś z czym tak naprawdę się nie zgadzają. Ja również. Bycie asertywnym i umiejętność mówienia tego co się tak naprawdę czuje, nie jest łatwą sprawą. Wymaga to codziennych ćwiczeń oraz samodyscypliny. Musimy raz się odważyć i pielęgnować to, co już udało nam się osiągnąć. Trzeba być dojrzałym by odważyć się na ten krok, ponieważ zawsze łatwiej jest przytakiwać i siedzieć cicho, niż wziąć nasze dobre samopoczucie i życie we własne ręce. Nikt inny za nas tego nie zrobi.

Związek z drugą osobą to również rodzaj odwagi. Wiele osób dojrzewa natychmiastowo, zaraz po spotkaniu swojej wielkiej, jedynej miłości. Wnet okazuje się, że było to tylko zauroczenie, fantazja oraz spełnianie swoich własnych zachcianek. Dojrzały, prawdziwy związek miewa wzloty i upadki, a dojrzałość i jednocześnie odwaga, nie pozwala im się poddać i zrezygnować z tego co najpiękniejsze – z miłości.

Odwaga nie musi być utożsamiana tylko z walką na froncie, chyba, że ta walka to także nasze codzienne życie. Zarówno dojrzałość jak i odwaga wymagają czasu, poświęceń jak i ciężkiej pracy.

Aleksandra P.