Dom dla zmyślonych przyjaciół pani Foster

Nie wiem co z ludźmi

Którymi przesiąkł mój dom

Nie chcę wiedzieć

Pościel trąci miłościami trwałymi

Zaprzysiężonymi

A jednak zapomnianymi

Powietrze dusi mnie tajemnicami

Które przez zaufanie stały się

Jawne

Jak mam zasnąć czując że jestem szaleńcem

Żyjącym złudnie w domu pani Foster