Drewniana lalka. Prolog.
Dookoła zabawki. Wybite szyby w oknach. Gasnące światło. Pozdrapywane tapety. Puste pokoje. W tle cicha muzyczka dobiegająca z pozytywki "Ludzie mówią, że nie mamy duszy. Ludzie mówią, że nie znamy łez..." A na środku drewniana lalka o szklanych, zielonych oczach, leżąca w kałuży łez.
* * *
Tekst krótki i jest dobrze. Kropki zamiast przecinków są postawione celowo. Komentujcie! :)
Komentarze (12)
Fajne 5
5/5
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania