Dualistic
Mam w sobie dwie dusze, dwa serca, dwie osobowości.
Potrafię być aniołem. Potrafię być demonem.
Potrafię uśmiercać. Potrafię ożywiać.
Żyję w świetle. Żyję w mroku.
Jestem złem. Jestem dobrem.
Potrafię kochać. Potrafię nienawidzić.
Potrafię krzywdzić. Potrafię ocalać.
Potrafię niszczyć. Potrafię tworzyć.
Potrafię dawać. Potrafię brać.
Jestem duchowością. Jestem cielesnością.
Potrafię nagradzać. Potrafię karać.
Jestem niczym. Jestem wszystkim.
Jestem człowiekiem. Jestem Tobą.
Komentarze (12)
Zero. I te wielgachne entery, jakby wersy brzydziły się ze sobą styknąć.
...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Ale podoba mi się. :/
Nie potrafisz tylko pisać wierszy i być poetą.
Tego tworu nawet nie da się analizować, aby coś wskazać.
Wszystko jest źle, poczynając od odstępów między wersami.
Niestandardowy jest na pewno.
Gdzie wiersz?
Gdyby to trochę zmienić w sensie rytmu, to mnie by się z lekka kojarzyło z nagraniem: ''Eclipse'' →Pink Floyd.
Nie w sensie treści, tylko formy. No ale... je mam często dziwne skojarzenia:))
w formie ,stylu czy sposobie zapisu
dlatego nonsensem jest wytykanie jakichś odstępów etc.
to jest po prostu prawo poezji współczesnej
jest coś w tych wersach
dlatego ja daję na zachętę 4
Słabiutkie początki albo prowokacja.
1
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania