Dwa światy

Otwarłem oczy, lecz spałem

Otwarłem oczy, lecz nic nie widziałem.

W jednej chwili w pięknej krainie,

Potem w świecie który sam od siebie ginie.

W myślach swoich ginę i wszystko się zlewa,

Zamykam oczy i mam wszystko co trzeba.

Choć umysł różne psoty lubi płatać,

W tym świecie wszystko umiem połatać.

Znów oczy swoje otwarłem,

I znów nic nie widziałem.

Okrutny, ponury świat ten i smutny,

Uciekasz od problemów, topisz własne smutki.

Są chwile gdy los jednak ci sprzyja,

Moment radości, ta jedna dziewczyna.

I patrzysz w jej oczy, piękne jak szafiry,

Giniesz w nich ... nic znów nie widzisz.