Dzieciństwo

Tak tęsknię za dziecinnym światem

Radości zawsze : zimą, latem

Nie znałam wtedy smutku czy zła

Wiedziałam jedno : zabawa trwa

Trzeba korzystać, zanim się skończy

W to popołudnie letnie, gorące

Lotem motyla przez życie iść

Zanim ostatni opadnie liść

Teraz gdy wiem, co to jest życie

Co wieczór marzę w serduszku skrycie

O tych promiennych dniach tęczowych

Na dnie mej pamięci zgromadzonych

Jednak codziennie po troszkę zapominam

Kim była ta mała, wesoła dziewczyna

Którą w lusterko patrząc widziałam.

Tak dawno już jej nie spotkałam...

Komentarze (9)

Anonim 02.05.2015

hmmm
piszesz tak jakbyś miała 3 razy tyle lat co masz, jeszcze długo możesz się tym cieszyć co już opłakujesz
ale napisane ok (4)

Ktokolwiek 02.05.2015

Hehe :) uwierz mi, moje dzieciństwo skończyło się już jakieś 5 lat temu, albo i wcześniej. Dobrze wiem, co straciłam :) dziękuję za opinię. Pozdrawiam

Sileth 02.05.2015

Uwielbiam twoje wiersze :)
Jest bardzo prawdziwy i ładnie napisany

Ktokolwiek 02.05.2015

Dziekuje :) ciesze się, że ktoś czyta moją poezję

Neli 02.05.2015

Ten wiersz przypomina mnie. 5 ;)

NataliaO 02.05.2015

Ja też tęsknie do beztroskiego dzieciństwa. Bardzo ładnie Ci to wyszło, 5:)

Ktokolwiek 02.05.2015

Dziękuję :)

Magdalena Uścińska 02.05.2015

Ocenię ten wiersz w swoich kryteriach. Recytuję i czytałam na głos, niesamowicie dobry do recytacji. Tematyka mi się podoba. Ogólnie jest według mnie bardzo dobry. Dam 5 :3

Rasia 08.07.2016

"zawsze :" - bez spacji
"jedno :" - i tu
"Którą w lusterko patrząc widziałam." - tutaj "w lusterko patrząc" ubrałabym we wtrącenie, w każdym razie przecinek po "patrząc" jest niezbędny
Przykry wiersz. Z początku niby sielankowy, właśnie taki naiwny i radosny w pojęciu malucha. Później traci już na wesołości, bo podmiot zaznacza, że gdzieś zagubił w sobie to dziecko, że już go nie ma. Możemy domniemywać, że prawdopodobnie ten stan nie wróci, a komu nie żal chwil młodości? Zostawiam 5.

Dzieciństwo

Komentarze (9)

Napisz komentarz