Dzieciństwo się skończyło

Ach szczenięce lata

Pełne niepoznania

Piękne, lecz ulotne

Godne pożądania

Mały ich nie ceni

I spieszno Bóg wie gdzie

Do dorosłych świata

Tam głupiec zabrnąć chce

 

Dzieciństwo się skończyło...

 

Stoi już przed furtką

co jasno srebrem lśni

Czy brama to do raju?

Czy to się tylko śni?

Chłopiec się nie cofa

Na drugą stronę chce

"Nie wie on co czyni"

szaleńcy śmieją się

 

Dzieciństwo się skończyło...

 

Siwy chłopiec z brodą

Zgięty pod swym krzyżem

Po milach refleksji

Wrócił w wspomnień wirze

Lecz drzwi zardzewiałe

Już się nie otworzą

Na wieki zamknięte

Duszę ciężko trwożą

 

Dzieciństwo się skończyło...

 

Wspomnienie go niszczy

przebija serce wskroś

Było tam tak pięknie

Teraz już ma dość

Ani śladu dziecka

nie ma chyba w nim

Smutek i cierpienie

Dusza pełna win

 

Po co to wszystko?

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 4

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (7)

  • elenawest 28.10.2015
    Cudowny wiersz ;-) 5
  • Noodles 02.11.2015
    Dzięki :)
  • Rasia 28.10.2015
    Bardzo zgrabny wiersz. Taki refleksyjny i pouczający. Uświadamia, że trzeba cieszyć się ostatkami dzieciństwa, bo dorosłość i tak nas nie ominie. Nie dopatrzyłam się żadnych usterek, tak więc zostawiam 5 :)
  • Noodles 02.11.2015
    Dziękuję ;)
  • Ichigo-chan 29.10.2015
    Jeju, muszę przyznać, że parę razy coś mi zazgrzytało w rytmie.
    ALE
    To jeden z najlepszych wierszy jakie Ichi ostatnio czytała. Szacun, serio
  • elenawest 29.10.2015
    Tym razem ja się z tobą zgadzam :-D w obu kwestiach :-P
  • Noodles 02.11.2015
    Ichigo dziękuję za cenną opinię ;)
    P.S. mogłabyś wskazać mniej więcej o które miejsca Ci chodzi z tym rytmem? ;)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania