Dzięcioł i drzewo

- Pamiętam, to tutaj po raz pierwszy się pocałowaliśmy.

- Było tak romantycznie i namiętnie.

- Moglibyśmy to powtórzyć. Mam świetny pomysł. Zabawmy się w dzięcioła i drzewo.

- Znowu? Czemu ja muszę być zawsze drzewem?

- A widziałaś kiedykolwiek, żeby drzewo pukało dzięcioła?

***

- Słuchaj, Szczepan, nie możemy być razem.

- Co?

- Ja... kocham mojego ojca.

- To normalne, każdy darzy rodziców uczuciem.

- Ale ja go kocham w takim sensie bardziej głębokim. No wiesz...

- A, w takim. To chyba nielegalne.

- W zasadzie to nie jest mój biologiczny ojciec. Dwadzieścia lat temu wyjechał w delegację, zgubił paszport i tułał się po świecie. Matka miała w międzyczasie kilkuset różnych partnerów. Każdy z nich może być moim tatą. Zresztą po co ci się tłumaczę. Odchodzę.

- Nie możesz mi tego zrobić. Nawet nie zdążyłem cię zaliczyć.

- I już nie zdążysz.

- Zaczekaj! Pokaż chociaż cycki!

***

- Co ty robisz? Obiecałeś, że skończysz z burdelem.

- Ale to nie tak jak myślisz. Ja tam tylko poszedłem na dziwki. Naprawdę.

- Akurat. Jesteś męską prostytutką.

- Nie mów tak.

- A jak mam mówić?

- Ja tylko świadczę usługi seksualne za pieniądze.

- No właśnie. Mam tego dość. Wracam do Szczepana.

- Jesteś moją córką. Zabraniam ci.

- Nawet nie wiem kto jest moim ojcem, ale na pewno nie ty. Jak można przez dwadzieścia lat wracać z Gdańska do Warszawy?

- Nie miałem paszportu i... Dokąd to? Wracaj! To wszystko przez ten pieprzony paszport. Musiałem jakoś zarabiać na życie. Myślisz że miałem ochotę być ciągle drzewem?

***

- Jeszcze tu jesteś?

- Czekałem na ciebie. Liczyłem, że jednak wrócisz.

- Wreszcie udało ci się coś dobrze policzyć. Nie mogę być z moim ojcem. On jest męską dziwką.

- Czyli wracasz do mnie?

- Muszę ci coś jeszcze wyznać. Jestem w ciąży. Z nim. Wszystko prez te ciągłe zabawy w drzewo i dzięcioła. Mam nadzieję, że ci to nie przeszkadza.

- Nie. Zaopiekuję się tym dzieckiem jak własnym.

- Dobry z ciebie człowiek.

- A teraz pokażesz mi cycki?