Gdy nic sie nie zgadza

Najpierw pojawilo sie krzeslo- zwyczajne, bez udziwnien. Nastepnie obok krzesla pojawila sie komoda, jeszcze zwyczajniej. Do kompletu udalo sie dolaczyc lampe, srednia bez ozdob- wprowadzaly zamet i brak harmonii. Z czasem, dla wiekszej spojnosci przylaczyl sie stolik- malutki i drewniany. Calosc jednak nie komponowala sie jednak jak nalezy, przeciwnie niby wszystko a jednak nic. Lampa taka niby jaka, stolik jeszcze bardziej. Mdlo i duszno, jak gdyby bez wyrazu. Brakowalo pana i pani, nie byle jakich. Pana w kapeluszu dla wypelnienia wnetrza, pani dla calkowitego komfortu. Znow nikt nie byl zadowolony, znow nikomu nie pasowalo ze wzgledow estetycznych. Pani stwierdzila ze nie pasuja kwieciste wzory a pan ze kapelusz malo dopasowany. Kolejny problem nie do rozwiazania. Scenazysta i rezyser postanowili zadzialac! Oni jedyni mogli tchnac zycie w caly ten bezlad. Okropnie pesymistycznie sie zrobilo tak wiec trzeba bylo dzialac.

Pani w rogu na kolanach pana cali w bieli reszta w drugim kacie. Znow nie pasuje. Tym razem wszedzie za daleko. Jak tu dosiegnac herbatki? A jak polozyc gazete lub sie po nia przejsc?? A co z lampka? Trzeba bedzie stale wstawac by dla kaprysu zapalic lub wylaczyc. Calkowicie odpada. Panowie dowodzacy zrezygnowani chociaz to dopiero pierwsza zmiana, mimo to nikt sie tutaj nie poddaje. Pan i pani pozostaja na miejscu jednak stolik nieco blizej i moze nieco pomalowany? No lepiej. Lampka moze z odrobina fredzli? Pasuje! W pelni pasuje. Komoda otwarta? No przeciez mozna zrobic z szafy kanape, wprawdzie nie tak wygodna nie mniej jednak bardziej nowoczesna niz reszta. No tak wystroj genialny zas pan z pania znow zniesmaczeni. Pani nie bedzie siedziala na kolanach temu oto panu bo pan sie pani nie podoba a wyglada to jednoznacznie. I znow kolejny problem. Nikt sie nie buntuje, daja panu i pani wolna reke to swobodnego ulozenia. Ona tym razem w komodzie a on na krzesle- tak tym przecietnym tak jak mu dokladnie pasowalo.