Gdybyśmy Mogli

Zabierz mnie gdzieś w dal

Bym mogła uciec od cierpień

Osobiście troski moje spal

Miłością twoich spojrzeń

Ochroń mnie przed wszelkim złem

Bądź tym, który zawsze obok zostanie

Poświęcenia to są, dobrze wiem

Ale proszę, nie znikaj, gdy rano nastanie

Bądź moją tarczą, obronnym aniołem

I dłonią, którą wiecznie trzymać mogę

Ty jedyny możesz zrobić coś z tym fiołem

Jedynie ty, bo sama sobie nie pomogę

Jak się chodzi, mówi, oddycha

Zapominiałam, jakbym pijana była

Nieznana emocja zmartwienia przepycha

W sekundę troski wszystkie wymyła

Umiałabym na koniec świata zajść sam

Jeżeli kochałbyś mnie nieprzerwanie

Gdybym odnalzła ciebie właśnie tam

To zakończyłoby się żmudne staranie?

Popatrz, to proste, jak nić szkarłatna

Która łączy nasze palce przeznaczeniem

Już nie byłabym tak na ból podatna

Wyszłoby nam, zerwalibyśmy z cierpieniem

Kochajmy tak, jak dawniej

Bo ja nadal widzę tylko ciebie

Potrzebujmy siebie silniej

Inaczej nie odnajdę siebie