Uwaga, utwór może zawierać treści przeznaczone tylko dla osób pełnoletnich!
#GOD
Przenikliwy skrzek przeniósł sę po klasie trafiając również do moich uszu. Uniosłem zaspane spojrzenie wprost na starą nauczycielke,która wpatrywała się we mnie niczym orzeł,który dojrzał małą mysz,którą zaraz zabije i pożre.
-Ain dlaczego nie uważasz?-wyskrzeczała
Zawsze mnie to zastanawiało,jakim cudem,spośród 30 osób w klasie potrafi dojrzeć akurat mnie,akurat wtedy gdy zasnę.
-Hmm...bo nie dzieje sie nic ciekawego?-zapytałem z uśmiechem.
Zarzuciłem plecak na ramię i ruszyłem w strone drzwi. Po co mam tu siedzieć. Nauczycielka usilnie próbowała zatrzymać mnie w klasie. Wyrwałem się z objęć tej dusznej,klaustrofobicznej klasy i wyszedłem przed gmach liceum. Wciągnąłem w płuca tę dobrze znaną woń spalin,dymu i...sam nie wiem jak to nazwać. Poprostu,charakterystyczny zapach wielkich miast. Ruszyłem w stronę mieszkania siostry. Założyłem słuchawki wypełniając swe myśli ciężkim rockiem. Odetchnąłem spokojnie. Odwróciłem się gwałtownie gdy padł na mnie ogromny cień. Chodnik przede mną eksplodował milionem maleńkich odłamków. Wszędzie poniósł się dym,który również i mnie przyjął w swe objęcia. Pośród kurzu ujrzałem kroczącą ku mnie postać. Jednak nie było to nic dziwnego gdyby nie jeden szczegół. Postać miała skrzydła,których zarys przedstawiał się malowniczo pośród wszechobecnego dymu.
Komentarze (7)
Myślnik, pauza i półpauza; spacja powinna być po ich obydwu stronach.
"Poprostu,charakterystyczny... " - Po prostu, charakterystyczny...
Strach pomyśleć, co to tam lezie; może nie dojdzie. Pzdr ;)
Trochę ponarzekam.
Moi poprzednicy wymienili starannie błędy, które popełniłeś. Zapis tekstu leży i kwiczy. A wręcz uwiera w oczy. Musisz nad tym popracować.
Kontynuując, myślę, że Twój styl ulegnie znacznej poprawie, jeśli będziesz ćwiczyć. Póki co mam wrażenie, iż "miotasz się" między wyrazami, usiłując napisać jak najlepsze zdanie. Sama uczę się, jestem amatorską, więc nie myśl, że chcę Cię zniechęcić.
Postać to typ buntownika? Podoba mi się to, w jaki sposób nastolatek wychodzi z sali, czy sam fakt, jakiej muzyki słucha. Na początku opisy były ładne, ale na koniec kompletnie ich zabrakło. Pilnuj tego: skoro piszesz w pierwszej osobie, to koniecznie opisuj uczucia bohatera. Bo póki co wygląda to tak: idzie sobie chodnikiem, coś przednim rypło, zobaczył anioła.
Postaraj się to rozbudować. Przecież emocje muszą brać udział w pisaniu.
Żebym już nie była taka paskudna, to że pomysł mi się podoba. Póki co zostawiam trójkę. Do kolejnych części postaram zajrzeć jeszcze dzisiaj. Pozdrawiam.
Czytam od początku twoich wydań. Dlaczego? Tak łatwiej poznać pisarza.
Doceniam utwór, nie przez osobowość lecz dzieło, które przypomina mi zderzenie z przed lat.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania