ΛGRΞSIVO - Przeznaczenie
Nie patrzę wstecz lecz przed siebie ciągle szukając swego miejsca na ziemi. Pod błękitnym niebem rzeczywistości pełen nadziei.
Mawiają jesteś jedyny. Nikt za ciebie życia nie przeżyje. Problem jest w tym, że ja tego w ogóle nie czynię. Brak uczuć powiesz mi, że to niemożliwe. Jestem ciekaw co byś czuł będąc zamiast mnie na tej linie. Tak właśnie po cienkiej linie stąpam tak kruchej niczym niezbadana otchłań. Jeden błąd jeden drżący nogą ruch i ta otchłań mnie pochłonie. Całe szczęście, że mam Ciebie po swej stronie. Czując wsparcie idę dalej. Nie spoglądam za siebie. W oddali widzę cele do którego dążyć… nie wiem.
Gotów zakończyć swoje cierpienie, ale ono zamieszkało we mnie.
Jesteśmy sobie przeznaczeni tak właśnie jeden do drugiego… przyzwyczajeni. Nie chce się pożegnać. Przecież dobrze wiesz jak me serce lubi pękać. Czuję, że może mnie spotkać wszystko, a przede wszystkim nic.
Czekam na przeznaczenie, które mnie odwiedzi dziś. Jakbym w nici był splątany, tak w tej nici, która uszyła dla mnie chore plany.
Nie dam rady uciec przed swym strachem. Uciekając słyszę jak biegnę skrótem na spotkanie nasze. Mówisz niewłaściwą drogę obrałem. Ja dobrze wiem, że na jej końcu dobrych ludzi spotkałem. Ludzi, którzy mają swoje przekonania i choć też są zagubieni razem znajdziemy drogę w tej śnieżnobiałej kniei.
Patrzę na tą zamarzniętą trawę. Idąc kruchą liną zdałem sobie sprawę. Tak już wiem po co to wszystko było oraz dlaczego to się zakończyło. Nie bez powodu zapisuję szarobiałe kartki. Właśnie dzięki temu mogę liczyć na lepszą przyszłość z ukrycia patrząc w jej zakamarki.
Powiesz mi, że to fałszywy świat, że to wszystko jest obłudne, a ja ci powiem tak. Dla nas to twe zwykłe życie wydaje się nudne. Nie ważne gdzie żyjemy. Ważne z kim przystajemy. Trwamy przy sobie ciągle się wspierając. Przeciwności losu nam nie straszne, powstrzymamy je wbijając w nie igły niczym w voodoo lalce.
Nadpisana historia jest teraz tą właściwą dzięki czemu wciąż istniejemy właśnie tak jak naprawdę tego chcemy.
Komentarze (28)
Ja na te oceny nie patrzę jako wskaźnik moich umiejętności tylko właśnie czyjejś życzliwości.
Cudne zdanie i szczere.
Taki przykład:
W oddali widzę cele do którego dążyć… nie wiem. Bez przecinka przed ''do'' trochę dziwnie to brzmi. Ogarnij całość. A i jeszcze zwrot grzecznościowy - ''Ciebie'' - dlaczego z wielkiej litery? Tę zamarzniętą trawę, a nie tą.
Ogólnie ja bardziej w poezji niż w prozie, ale są tutaj prawdziwi specjaliści od poprawnego zapisu, może przyjdą...
Bo może to wiersz pisany prozą...
Od strony technicznej - głównie interpunkcja - trochę do podrasowania.
Tego typu prace bardzo rzadko trafiają w mój gust. Ta nie będzie wyjątkiem.
Pozdrox
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania