HOMO SAPIENS - czyli monument ludzkości

Pośród pustyni, zapomnianej planety, oto stoi Monument, zapisany językiem który, każdy potrafi przeczytać i każdy potrafi zrozumieć. Ten co stanie przed nim, otoczony przez pustkę może odczytać oto te słowa:

„Jam jest Homo Sapiens. Ssak, ostatni z homonidów, najinteligentniejsze zwierzę które zdobyło całkowitą dominację nad tym światem.

Spójrz na me działo, a niech twe serce wypełni radość.

Zacząłem jako istota słaba. Ma skóra była cienka, a kości kruche. Nie miałem pazurów i kłów drapieżników, słuchu i prędkości roślinożerców, skrzeli ryb, skrzydeł ptaków, łusek gadów i jedności owadów. Wielokrotnie, zbliżałem się do wyginięcia, a mimo to przetrwałem.

Dzięki umysłowi stworzyłem narzędzia i zdobyłem to, o czym inne zwierzęta nie mogły tylko marzyć. Posiadłem pazury z kamienia i stali, nosiłem futro innych zwierząt, a zamiast szukać jamy, budowałem je. Stanąłem ponad zwierzętami, jako człowiek.

Jam to oswoiwszy zwierzęta i opanowawszy rośliny, okrzyknąłem się ich władcą.

Jam to przekuł metale tego świata, zamieniając je w narzędzia i fundamenty pod wierze sięgające chmur.

Jam to wykorzystał węgiel i ropę tego świata, by napędzić moją niegasnącą chęć postępu.

Jam to przekopał kanały łączące morza i tunele przeszywające góry.

Jam to podbił niebiosa, pokonując brak skrzydeł.

Jam to podbił głębiny, pokonując brak skrzeli.

Jam to dotarł w kosmos, pokonując siły trzymające mnie na powierzchni.

Ja, Homo Sapiens, sięgnąłem nieba.

Zamieniłem ten świat w mój dom. Stworzyłem sztukę, która była śpiewem mego wnętrza. Ustanowiłem prawa i systemy, które kształtowały społeczeństwo. Udusiłem epidemie i choroby, które dziesiątkowały mój gatunek. Zniweczyłem powszechny głód i biedę. Pokonywałem znane bariery zrozumienia i pozostawiałem monumenty, symbolizujące moją siłę i wieczną chwałę.

Jam to, ze zwierzęcia, stał się Panem tego świata.

Rozejrzyj się więc wokół, a niech twe serce wypełni trwoga.

Albowiem to ja stworzyłem broń i wojnę. Jam to przelewał krew mojego gatunku w niekończącej się walce o dominację, już nie nad naturą, ale nad samym sobą.

Jam to stworzył ostrze, które cięło mięso.

Jam to stworzył pałkę która łamała kości.

Jam to stworzył broń palną, która kulami rozrywała ciało.

Jam uwięził ogień by palić i światło by przeszywać.

Jam dokonał masowych mordów, zabierając ludziom to co ludzkie.

Jam to wyzwolił moc atomu, nie w formie ratunku, ale kroku ku zniszczeniu.

Jam to zabrał wolność i uwięził pobratymców.

Jam to odebrał im dane prawa i nadzieję.

Jam to wyjałowił ziemię, wydobył wszelkie surowce i pozostawił tą suchą planetę jako ostatni Monument mojego istnienia.

Spójrz na me dzieło Wędrowcze i zrozum.

Były nas miliardy… Byliśmy królami tego świata.

Byliśmy ostatnimi z ludzi”

Tu zapis się kończy, a ostatnie litery, wydają się niemalże wydrapane, choć z widoczną czułością i starannością prawdziwego artysty.

W dole widać miejsce, gdzie powinna znajdować się data postawienia monumentu i podpis autora, tego wyśmienitego dzieła, lecz miejsce jest to puste.

Widocznie anonimowy twórca, nie zdążył go dodać.

Możliwe że gdzieś tam leży pod twoimi nogami, Wędrowcze, ta niewielka tabliczka z datą i imieniem.

Ten ostatni monument, ostatniego z ludzi.