Igrzyska Olimpijskie

Jutro miała odbyć się Ceremonia Otwarcia Igrzysk Olimpijskich w Tokio, jednak jak wiadomo, z powodu pandemii przełożono ją na przyszły rok. Jako niecierpliwy kibic próbuję znaleźć pocieszenie, wspominając wielkie momenty z przeszłości, jak choćby Złote Medale Tomasza Majewskiego z Pekinu i Londynu czy niesamowite zwycięstwa i rekordy Usaina Bolta.

Ale Igrzyska to nie tylko sportowe emocje; doskonale pokazują to wydarzenia z odległej przeszłości np. Olimpiada w Berlinie z 1936 roku, która w zamyśle nazistów miała stać się silnym narzędziem propagandowym hitlerowskiej III Rzeszy. Prawdziwym "problemem" dla jej propagandystów okazały się cztery złote medale zdobyte przez czarnoskórego Jessego Owensa - w biegu na 100 m, 200 m, skoku w dal i sztafecie 4x100metrów. Po dekoracji medalowej Adolf Hitler odmówił podania mu ręki. Dla nas bohaterką tamtych Igrzysk stała się m.in. oszczepniczka Maria Kwaśniewska, która znalazła się na podium i jako jedyna z zawodniczek dekorowanych po tej konkurencji, nie wykonała  nazistowskiego pozdrowienia, a na słowa Hitlera: "Gratuluję małej Polce", odparowała: "Wcale nie czuje się mniejsza od pana". Warto tu także wspomnieć niesłusznie zapomnianą postać Antoniego Maszewskiego - lekkoatlety, olimpijczyka, ale także oficera Wojska Polskiego i prawnika. Na Igrzyskach w Berlinie pobiegł w sztafecie 4x400 metrów i - mimo kontuzji - przyczynił się do poprawienia przez nią Rekordu Polski. Jednak symbolem tamtego pokolenia stał się Janusz Kusociński, "Kusy", który zdobył Złoty Medal w biegu na 10 000 m w czasie Igrzysk Olimpijskich w Los Angeles. W 1940 roku został rozstrzelany przez Niemców w Palmirach, w ramach akcji AB, która miała na celu niszczenie polskiej inteligencji. Kolejnym nieco zapomnianym wielkim olimpijczykiem jest znakomity poeta Kazimierz Wierzyński, Złoty Medalista w konkursie literackim IX Letnich Igrzysk Olimpijskich w Amsterdamie. Dziś już, niestety, mało kto pamięta, że w latach 1912-1948 w czasie Igrzysk rozgrywano Olimpijskie Konkursy Sztuki i Literatury. Wierzyński był też wybitnym dziennikarzem Przeglądu Sportowego, bodaj najstarszej polskiej gazety, która ukazuje się do dziś. Jego sylwetkę wspaniale przedstawił legendarny dziennikarz sportowy Bogdan Tuszyński w swojej książce: "Sportowe Pióra", a Jacek Kaczmarski poświęcił Mu jedną z pieśni.

Pitagoras wyrażał przekonanie, że Igrzyska Olimpiskie są syntezą życia - jedni przybywają na nie w poszukiwaniu sławy, inni pieniędzy, a jeszcze inni - filozofowie - po to, by patrzeć. Seneka słysząc gwar dobiegający ze Stadionu, dziwił się, że tak wielu chce ćwiczyć ciało, a tak niewielu ducha. A św. Paweł, wyraźnie odwołując się do przykładu Olimpiady, pisał: "Czyż nie wiecie, że gdy zawodnicy biegną na stadionie, wszyscy wprawdzie biegną, lecz jeden tylko otrzymuje nagrodę? Przeto tak biegnijcie, abyście ją otrzymali. Każdy, który staje do zapasów, wszystkiego sobie odmawia; oni, aby zdobyć przemijającą nagrodę, my zaś nieprzemijającą. Ja przeto biegnę nie jakby na oślep; walczę nie tak, jakbym zadawał ciosy w próżnię, lecz poskramiam moje ciało i biorę je w niewolę, abym innym głosząc naukę, sam przypadkiem nie został uznany za niezdatnego" ((1Kor 9, 24-27).