Internetowa księżniczka. Ula Kopińska
Siedzi księżniczka w wysokiej wieży
I czeka, czeka na rycerzy.
Zalet ma wiele i cudne lica,
A wciąż dziewica…
Choć zalotników pod zamkiem tłok,
Poraża ich ojcowski wzrok.
Ojciec nie chłop – a smok!
Płacze księżniczka, z randki znów nici…
W końcu rozsyła po świecie wici:
Jestem samotna!
Chętnie się złączę,
Z jakim rycerzem dzielnym – przez łącze!
Pokochać może zechce mnie zdalnie,
Wirtualnie…
Mnie też należy się wrażeń doza,
Bo mam organy - brak wirtuoza!
Odtąd radosne miała już liczka
Nasza księżniczka!
Bo wreszcie ma ogromne wzięcie:
Starczy kliknięcie,
A celna strzałka, jak nic namierzy
Kwiat
Rycerzy.
Lecz natrafiła na świrusa,
Który przekazał jej wirusa,
A ten ostudził jej uczuć pożar
I wszystkich zalotników - pożarł!
Tylko księżniczki nie skonsumował.
Będzie żałował!
Komentarze (10)
Ona miała czasem dziwny humor :)
Co do tekstu, radosna rymowanki, co nie jest zarzutem, jeśli treść nie uzurpuje sobie prawa do udawania czegoś więcej.
Pozdrox
Nie będę ścigał za plagiat, intencji szczególnie złych nie miałeś
Jednak będzie zdecydowanie lepiej, gdy wstawisz coś swojego autorstwa.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania