Istota rozumna.

Istota rozumna, pusta i durna,

rozpada się szybko jak przewrócona urna.

Narodził się i czeka już zbita jest trumna.

Postanowień tyle.

Obietnice słodkie niczym daktyle,

jest ich więcej w czasie gdy zwiększają się promile,

podłe stworzenie w swych kłamstwach widzi motyle,

każdy chce być nad każdym nieważne o ile.

Czas mija szybko, wiatr pcha piasek nieodwracalnie,

przez większość czasu jesteś nieśmiertelny.

Śmierć obok rąk twoich głupich,

wywoła przeraźliwy skowyt,

zrozumiesz.

Twój czas przybiegnie,

za szybko.

Komentarze (6)

D4wid 10.02.2017

Czytało się bardzo płynnie poza dwoma wersami z nieodwracalnie i nieśmiertelny. Czlowiek niby kazdy inny a wszyscy tacy sami

Kwestia odpowiedniego "ociosania", dziękuję za komentarz ;)

Wiersz świetny, ludzie są hipokrytami niemal na każdym kroku :) 5

Dokładnie, dzięki ;)

Bartolomeo 11.02.2017

Dobry wiersz ludziom wydaje się że są Bogami i mogą wszystko zapominając że na każdego przyjdzie kiedyś czas. Daje 5 ;)

Dzięki ;)

Komentarze (6)