Ja Jeden

Usiadłem na ziemi, pośród traw morzu.

Spojrzałem przed siebie, ujrzałem dwa ruczaje,

A w nim, dwie ryby, dwa srebrne mintaje.

I tylko ja samotny pozostaje w mym łożu.

Wzniosły się w błękit, dwie małe sikorki,

I jęły zataczać nade mną okręgi,

Próbując pomóc, w uczuciu mej męki,

Dwa krety pode mną dwa ryją dołki.

A ja jeden, się na świecie ostałem.

Ja jeden, jedyny w swoim rodzaju.

I choć życie całe zmarnowałem,

Zaczekam chwile na jego skraju.

Może zobaczę moją bratnią duszę?

Choć może na próżno się tutaj tuszę…