Jak to bylo pod tymi palmami z tłumami

Ponoć tłumy nieprzebrane ścieliły się u nóg osiołka

z Chrystusem na grzbiecie. Jerozolima wyległa zobaczyć niosącego imię Pańskie.

Parę dni potem opisuje to inna bajeczka pod tytułem Judasz. No właśnie, jakże to możliwe kiedy jeszcze wczoraj cała Jerozolima wiwatowała celebrycie, by jutro nie było takiego, który go widział kiedykolwiek ?

A pamiętacie jak w innej bajce zrobił zadymę w świątyni?

- nabluzgał tamtejszym kapłanom i kupcom ? I co, i nico.

Kapłani chcąc, a raczej nie chcąc, ale musząc, zaczęli szukać, bo sami nie widzieli tego samozwańczego izraelskiego króla na oczy.

No to szukali w Jerozolimie takiego coby kiedyś Chrystusa widział i wydał go za forsę.

Wreszcie kupili go od jednego jego kumpla, bo był na szefa wściekły za trwonienie przezeń marności, które na biedę były zbierane.

Kiepska bajka, kupy się nie trzyma.

Uczniów jego też ludziska nie znali, co pozwoliło Piotrowi wypierać się, że on też jego koleś, bez obawy, że ktoś go niebezpiecznie skojarzy.

Tytułowanie boga królem, to chyba ryzykowny pomysł. Toż cały świat jego i jego imieniem dostojne tęgości namaszczają cesarzy, co są nad królami.

Poza tym, gdyby dzisiaj tak samo zechciał się narodzić, to byłby zapewne nie król, a prezydent.

No i z powodu braku kary śmierci za pyszałkowatość a nawet zakusy zamachu stanu miałby najwyżej dożywocie. Ze zmartwychwstania nici, bo przecież dla boga takie dożywocie to wieczność.

A to dopiero byłaby odsiadka....