Ehh... także tego. Od czego by tu zacząć.
Historia.
Sama w sobie fabuła jest ok. Czuć klimacik. Niby detektywistyczny, trochę kryminał. Miejsce nawet. Szkoda, że ciągle tam pada XD. Ale no nic. Od początku do końca widać, że zależało ci na tajemnicy. Czytający nie wie za bardzo co się dzieje, tak jak i bohaterzy, a końcówka niespodziewana. No... do czasu, aż nie dowiedzieliśmy się kim z zawodu jest Krystian. Szalony profesorek i detektyw prowadzący śledztwo - To mogło się udać. Historie można było rozbudować jeszcze bardziej. Więcej etapów, badań sprawy i ich obszerniejszych opisów. Trochę mi tego brakowało. Ciężko mi też było utożsamić się z głównym bohaterem. Nie ma on w sobie nic ciekawego. Jego portret psychologiczny jest słaby. Bohater nic nie potrafi poza zamartwianiem się. Przydałoby mu się trochę cech typowych dla stereotypowego detektywa. Ogólnie pomysł spoko.
Teraz z innej beczki.
Proszę cie, poczytaj co nieco na temat stosowania przecinków. Błędów jezykowych i interpunkcyjnych , mniej lub bardziej widocznych, jest sporo. Mimo, iż jestem zwolennikiem tego, że każdy popełnia błędy i w końcu uczy się na nich, nie mogę tego przeboleć. Trochę kują mnie one w oczy. Niestosowanie przecinków, wyrazy które piszę się razem są oddzielnie, dialogi które zaczynają się od myślnika, a kończą na myślach lub czynnościach postaci, nie oddzielone niczym oraz gdzieniegdzie literówki, to żeczy nad którymi musisz popracować.
Wow. bardzo dziękuję za komentarz! Bardzo bardzo doceniam. Wszelkie uwagi biorę pod uwagę! Mam świadomość tego, że jest mnóstwo błędów i raz jeszcze dziękuję bo tak naprawdę o wielu rzeczach nie mam pojęcia. Teraz wiem co najbardziej szczypie w oczy.
Komentarze (3)
Historia.
Sama w sobie fabuła jest ok. Czuć klimacik. Niby detektywistyczny, trochę kryminał. Miejsce nawet. Szkoda, że ciągle tam pada XD. Ale no nic. Od początku do końca widać, że zależało ci na tajemnicy. Czytający nie wie za bardzo co się dzieje, tak jak i bohaterzy, a końcówka niespodziewana. No... do czasu, aż nie dowiedzieliśmy się kim z zawodu jest Krystian. Szalony profesorek i detektyw prowadzący śledztwo - To mogło się udać. Historie można było rozbudować jeszcze bardziej. Więcej etapów, badań sprawy i ich obszerniejszych opisów. Trochę mi tego brakowało. Ciężko mi też było utożsamić się z głównym bohaterem. Nie ma on w sobie nic ciekawego. Jego portret psychologiczny jest słaby. Bohater nic nie potrafi poza zamartwianiem się. Przydałoby mu się trochę cech typowych dla stereotypowego detektywa. Ogólnie pomysł spoko.
Teraz z innej beczki.
Proszę cie, poczytaj co nieco na temat stosowania przecinków. Błędów jezykowych i interpunkcyjnych , mniej lub bardziej widocznych, jest sporo. Mimo, iż jestem zwolennikiem tego, że każdy popełnia błędy i w końcu uczy się na nich, nie mogę tego przeboleć. Trochę kują mnie one w oczy. Niestosowanie przecinków, wyrazy które piszę się razem są oddzielnie, dialogi które zaczynają się od myślnika, a kończą na myślach lub czynnościach postaci, nie oddzielone niczym oraz gdzieniegdzie literówki, to żeczy nad którymi musisz popracować.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania