Jeśli potrafisz czuć

Znając na pamięć życie zgorzkniałe,

Dźwigając wciąż nowe cierpienia,

Uczymy się twarze mieć skamieniałe,

Choć ból wyniszcza nie do zniesienia.

 

Przestały krwawić serca dziurawe-

Na ciosy noża uodpornione,

Kłamstwem jest jednak, iż przeszły poprawę,

Bo to nie postęp, że są znieczulone...

 

Dotknięci brakiem słodkiej czułości,

Wciąż odkrywamy własne dramaty,

Brak w nas współczucia, brak też litości,

Bo chcemy, by człowiek też był upadły...

 

Łamiemy się zawsze,jak kruche lustra,

Gdy ktoś odchodzi bez pożegnania,

Kiedy zostaje z nas tylko pustka,

Stajemy bliscy się zakłamania.

 

Mówiąc, że życie jest darem pięknym,

Nienawidzimy świata podłego,

A chwaląc wszystko, że jest się wdzięcznym,

Trudno nam cieszyć się z dnia kolejnego...

 

Miliony uczuć zamaskowanych,

Chce nas ogarnąć ze swego ukrycia,

Jednak przez ciągłą chęć bycia martwym,

Z czasem odejdzie z nas zdolność czucia...

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 6

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (6)

  • Chris 26.06.2015
    Pięknie... Po prostu wyjątkowo. Porwało mnie. Przestałem widzieć, słyszeć, czuć. Wpadłem w wir słów, Twoich słów. 5 :)
  • Ronaldinho 26.06.2015
    Podobało mi się! Mam nadzieję, że to takie ''wzięte z nieba" a nie z życia ;)
  • NataliaO 26.06.2015
    SŁOWA MNIE BARDZO URZEKŁY - Łamiemy się zawsze,jak kruche lustra, Gdy ktoś odchodzi bez pożegnania, Kiedy zostaje z nas tylko pustka "

    Piękne i mądre, 5:)
  • DuŚka ^.^ 26.06.2015
    Dziękuje Wam! ;) Chris bardzo sie cieszę, że ten wiersz do Ciebie dotarl, to mile : )
  • Anonim 27.06.2015
    W 100% zgadzam się z Nat! Wiersz piękny, głęboki ;)
    5/5
  • Angela 27.06.2015
    Zatkało mnie po prostu : D 5

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania