jesteś ptakiem
jest cały archipelag samotności
i tylko dwoje rąk
i ust wzniesienie
jesteś ptakiem
który odlatując
ostrą krawędzią skrzydeł
rozerwał
nieważką powierzchnię
realności istnienia
bardzo się boję
jest cały archipelag samotności
i tylko dwoje rąk
i ust wzniesienie
jesteś ptakiem
który odlatując
ostrą krawędzią skrzydeł
rozerwał
nieważką powierzchnię
realności istnienia
bardzo się boję
Komentarze (2)
który odlatując
ostrą krawędzią skrzydeł
rozerwał
nieważką powierzchnię
pewności bytu"
Bardzo fajnie, druga zwrotka najbardziej mdła, a reszta gut. Zakończenie też, krótkie, enocjonalne, bezsilne. 5.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania