Kapitan

Znalazłam swą bezpieczną przystań.

Czuję, że to mój czas.

Dobijam do portu i wysiadam.

Zabieram ze sobą walizki wszystkich złych i dobrych doświadczeń.

Lekcje płynące z życia przydadzą mi się na lądzie.

Żaden sztorm nie będzie w stanie mnie zniszczyć.

Błądziłam zbyt długo. Latarnik chyba przysnął.

Rozbijałam się o skały. Mówiąc w moim języku, rozbijałam bary. Wracałam do domu nad ranem, zasypiałam, a gdy wstawał świt jedyne co czułam to wstyd.

Powtarzałam, nigdy więcej, by tydzień później znów zrobić to samo.

Przeszłość wraca jak bumerang. Dopada nas każdego dnia.

Kluczem znalezienia właściwej drogi i dostrzeżenia światła na pełnym morzu jest wiara w samego siebie i w to, że wszechświat wie co robi.

Po co przenosić góry, starając dopasować się do miejsc, w których nigdy nie będziemy szczęśliwi?

Chwytaj wiatr w żagle i nie bój się ruszyć na nieznane wody.

Los pokieruje Cię we właściwym kierunku.

Sztormy są nieuniknione. Takie jest życie.

Jednego możesz być pewien.

Jeśli odnajdziesz swą przystań, mimo tak wielu trudności, już nigdy nie pomyślisz o tym by się do czegoś zmuszać, udawać kogoś kim nie jesteś.

Wiesz co chcę przez to powiedzieć prawda?

Przy właściwej osobie wszystko staje się łatwiejsze.

Poranki pachną polnymi kwiatami, uśmiech nie znika z twarzy, dzień jest za krótki, nie potrzebujesz już snu, a bycia z osobą, która stała się Twoją ostoją.

Szukaj znaków. Bądź nawigatorem, nie pozwól na to by ktoś narzucił Ci kurs.

Jesteś kapitanem na statku zwanym życie.

Wykorzystaj mądrze czas poświęcony na podróż.