Dziś dopatrzyłam się kolejnych przeciwieństw między nami :) Ty chciałabyś dostać pierścionek, a ja nigdy nie chciałam wychodzić za mąż, ale obecnie jestem mężatką. Hi, hi, dałam się przekonać i nie żałuję :) Kolejna rzecz, to Twoja wybuchowość, ja w przeciwieństwie do Ciebie jestem cierpliwa i tolerancyjna. Znajomi twierdzą, że aż za bardzo. I coś co nas łączy, kocham zwierzaczki :)
Czekam na kolejną część :) Życzę Ci, żeby prezent spełnił oczekiwania :)
Ja chyba se daruję ocenianie Cię. :/ No o sorry, ale i ja mogę o sobie powiedzieć, że kocham zwierzaki i mam dwa koty, ale nic to nie znaczy bez dowodów. No, ale prośby nie ma. :p A i dziękuję za ostatnie zdanie. Jak widać jestem dupkiem, bo na Twą prośbę Cię oceniałem. :)
"Jest to rozkładana rogówka. Pokój jest mały, ma może z dwanaście metrów kwadratowych. Jest to moje czwarte mieszkanie odkąd wyprowadziłam się od taty." - powtórzenie "jest"
"Teraz mam dwadzieścia lat, w sumie już prawie dwadzieścia jeden. Wiodę dosyć szczęśliwe życie. Mam chłopaka, który bardzo mnie kocha," - powtórzenie "mam"
"Nie lubię świąt. W sumie to je lubię " - zastanawiam się, czy po prostu ja nie potrafię tego zrozumieć, czy jest po prostu na bakier z logiką
"Jednak jeżeli tak się nie stanie, to nie będę płakać. Ślub dla mnie jest tylko aspektem, nic nie znaczącym. Jednak jak każda," - powtórzenie "jednak"
"w cudzysłowiu." - "w cudzysłowie"
"Mówię prawdę choćby najgorszą" - przecinek po "prawdę"
"które bardzo kocham i na samą myśl, że jak będę wyjeżdżać, chce mi się płakać." - nie pasuje mi "jak". wydaje mi się wręcz, że jest zbędne.
"Będą tam miały dobrze, ale będę za nimi tęsknić, bo się przywiązuję do zwierząt." - powtórzenie "będą"
"Okej, dobra kończę z opisywaniem się aspektami. " - przecinek po "dobra". a w zasadzie to też myślę, że dwa słowa są zbędne, wg mnie wystarczyłoby jedynie "okej" lub jedynie "dobra"
"Zdanie innych mam w głębokim poważaniu. Bo kim jesteśmy, by oceniać innych?" - powtórzenie "innych"
Ta część spodobała mi się chyba najbardziej. He he, może dlatego, że widzę, iż mamy dość podobne charakterki :F (no, może pomijając u mnie to bycie miłym ) Szczególnie przypadł mi do gustu fragment o miłości. Piękne podejście, choć wydaje mi się, że obecnie coraz rzadsze. Z tego względu tym bardziej życzę, żebyś dostała wymarzony prezent :F
Co więcej. Wydaje mi się, że widzę coraz mniej błędów interpunkcyjnych, to naprawdę dobrze. Niemniej jednak, wciąż nie pasuje mi to, o czym wyżej wspomniał Sługa. Chcesz pokazać, że ludzie nie mają prawa oceniać innych, szczególnie gdy brakuje im wiedzy na temat danej osoby. Ale z drugiej strony, prosisz o ocenianie siebie. W tym tekście, na samym końcu, piszesz, że "Zdanie innych mam w głębokim poważaniu.", ale w ostatnim akapicie drugiej części było "Nie bój się oceniać, przecież po to to piszę, aby usłyszeć Twoje zdanie.". Może nie potrafię ogarnąć tego konceptu i nie widzę go w ten sposób, co Ty, przyznaję. Rozumiem pomysł, który pragniesz przedstawić w tekstach, a jednak wciąż coś mi z tym nie gra, dostrzegam jakiś chaos i niespójność między zamysłem a realizacją.
zostawiam 4/5, życzę powodzenia w dalszym pisaniu i pozdrawiam ;)
Tak, staram się robić coraz mnie błędów, jednak jak zauważyłeś, pojawiają się powtórzenia. Niektóre z tych, co wypisałeś, są celowe.
Co do mojej koncepcji. Chodzi mi o to, że czytając ten tekst, oceniamy. Porównujemy siebie z innymi i chcąc nie chcąc, wyrabiamy sobie o innych opinię. Zawsze tak było, jest i pewnie będzie, jednak chodzi mi o to, że chcę pokazać, że wolę usłyszeć to, co ktoś o mnie sądzi, niżeli ma obrabiać mi du*ę za plecami. Z drugiej strony, wiem, że zawsze tak będzie, więc pisząc, że mam opinię innych w poważaniu, pokazuję, że nie obchodzi mnie ich zdanie, bo żyję dla siebie, a nie dla innych. I jestem taka, jaka jestem, a nie taka, jak inni by chcieli, abym była. Nie wiem czy mnie rozumiesz. W skrócie, chodzi o to, że mam gdzieś opinię innych, ale wolę ją usłyszeć niż, żeby mówil o mnie za plecami, co też nie znaczy, że się nią przejmuję.
Slugalegionu Nie. O tym, że złem jest ocenianie innych do innych, a nie do nich samych.
Pff, nie wiem jak to.
Inaczej. Nie znasz mnie, ale będziesz mnie obgadywał do innych - to jest złe,
Nie znasz mnie, ale powiesz mi prosto w twarz, coo mnie sądzisz - jest już lepiej, ale to też jest złe.
Bo jeżeli mnie nie znasz, to jak możesz mnie ocenić?
Nie możesz.
Ale to zrobisz, bo ocenisz mnie po okładce.
Jak to mówią, najważniejsze jest pierwsze wrażenie.
Ale oceniając kogoś i wymyślając różne rzeczy na jego tamat robimy źle. Ale tak robimy.
*Schodzi głęboko do swego mroku, po czym włamuje się do umysłu Patyy. Powoli kroczy pośród korytarzy jej myśli i wchodzi do jednej z komnat. Natychmiast z niej wyskakuje, stwierdzając, że to nie wspominek o kąpieli szuka, a tego, co myśli. W końcu wydaje mu się, iż to znalazł".
Możliwości są następujące:
1) Prośby o oceny zostały dodane bez namysłu i przegapiłaś ten błąd logiczny.
2) Okłamujesz nas i na koniec pokażesz prawdziwą Ciebie, rujnując nasze oceny. Lub na odwrót, to na koniec nas okłamiesz.
3) W zamierzeniu co rozdział nasza opinia o Tobie ma się zmieniać. I dlatego przedstawiasz fakty wyrywkowo. Wygląd, charakter i takie tam. No i jeszcze wiele wątków pomijasz, no bo na przykład jaki masz kolor oczu? Skóry? Wzrost, ale dokładny? A no właśnie.
4) Net to nie Ty, kłamczucho. Dlatego jest różnica w podejściu do ocen między tym, a poprzednim rozdziałem. Net tworzysz na bieżąco tak, by nasze oceny nigdy nie były słuszne. I dlatego często brak szczegółów, a rozdziały są krótkie.
5) Mamy se pomyśleć "już to zrobiłem", ale że zrobimy to z rozbiegu, przewidując Twą prośbę oraz ponieważ rozdział drugi zaczyna się od prośby, to śmiem w to wątpić.
6) Jesteś kobietą i zastosowałaś kobiecą logikę, więc w życiu na to nie wpadnę.
7) Daję to dla szczęścia. No bo kto wie, może zadziała. Informacji jest tak mało, bo mamy dopowiadać sobie Twoje cechy charakteru znikąd, ponadto najpierw opisujesz wygląd. Chcesz, byśmy stworzyli coś z niczego i wtedy nas za to skrytykujesz.
Nawet jakbym miał rację, to lepiej wywal te prośby, bo przez nie tekst jest nielogiczny.
Slugalegionu Haahha, nie wiem, co powiedzieć :)
Początek mi się strasznie podobał, ale nie wiem co odpowiedzięć dalej.
Nie próbuj mnie zrozumieć, bo i tak nie zdołasz tego zrobić.
Omiń pytanie, po prostu czytaj i oceniaj .
1. Nie, nie zostały one dodane bez namysłu. Nie przegapiam takich.. hm , logicznych błędów? xd
2. Nie, nie kłamię. Napisałam już przecież, że ja wolę powiedzięć najgoeszą prawdę.
3. Opinia o mnie będzie się zmieniać na bierząco, ponieważ dowiadując się o mnie nowych rzeczy, myśli będą kierowały się w innym kierunku. Podałam dokłądny opis oczu i dokładny opis wzrostu.
"Mam brązowe oczy. Ciemne. Czasem wydaje mi się, że są czarne, ale nie są, bo to nie jest możliwe. Są małe, dlatego maluję je tak, żeby optycznie je powiększyć. Znam się na makijażu, więc potrafię wydobyć z nich to, co najlepsze. Mam piękne rzęsy. Nie muszę używać zalotki – same wystarczająco się podkręcają. Wystarczy odrobina czarnego lub niebieskiego tuszu i „wła la” – mogę patrzeć się w moje oczy godzinami, podziwiając ich urok".
"Co do reszty ciała. Mam sto sześćdziesiąt centymetrów wzrostu. Uważam, że w sam raz. Nie jestem ani za wysoka, ani za niska. Odpowiada mi mój wzrost. A tobie by odpowiadał?"
Tak, mam równe 160 cm, więc, co ty chcesz? :D
4. Nie, Nat nie jest wymyślona i nie tworzę jej po to, aby zmieniać wasze oceny wobec niej. One same się zmieniają pod względem rzeczy, których się o niej dowiadujecie. Nie jestm kłamczuchą. :x
5. Dokładnie. Czy bym o to poprosiła, czy nie, wy i tak ocenicie.
6. Zdecydowanie, nigdy nie zrozumiesz, więc jak już mówiłam, nie próbuj.
7. Nie, nie chcę, żebyście tworzyli coś z czegoś. Podałąm opis wyglądu na początku, aby można było sobie mnie wyobrazić. Nie, no nie wiem jak mam to wytłumaczyć.
Słuchaj.
a. Piszę to, nie dlatego, żeby siebie opisać. To jest opowiadanie o bohaterce o imieniu Nat.
b. Nat istnieje, ale w twojej wyobraźni.
c. Masz ją ocenić, najpierw po wyglądzie, póżniej po opisie charakteru.
d. Potem będzie opisywałą swoje sytuacje z życia.
e. NAT TO NIE JESTEM JA. JA NIE OPISUJĘ SIEBIE. OPISUJĘ KOGOŚ, KTO CHCE, ABYŚCIE GO OCENIALI, ALE TO NIE JESTEM JA.
f. rozumiem, że moglo się tak wydawać, ale nie, to jest opowieść, która ma mieć na końću morał.
g. Jak doczytasz i dokomentujesz do końca, zrozumiesz.
h. Tyle w temacie na dziś.
i. nie wnikaj dalej.
j. Po prostu czytaj.
k. Komentuj
l. Oceniaj.
ł. Wyrażaj opinię.
m. I nie myśl.
patyy, gdybyś kłamała, to powiedzenie, że nie kłamiesz, mogłoby być zmyłką. :) No i poza tym... spoko. XD Nic nie rozumiem, ale postaram się doczytać. :v
Komentarze (21)
Czekam na kolejną część :) Życzę Ci, żeby prezent spełnił oczekiwania :)
"Teraz mam dwadzieścia lat, w sumie już prawie dwadzieścia jeden. Wiodę dosyć szczęśliwe życie. Mam chłopaka, który bardzo mnie kocha," - powtórzenie "mam"
"Nie lubię świąt. W sumie to je lubię " - zastanawiam się, czy po prostu ja nie potrafię tego zrozumieć, czy jest po prostu na bakier z logiką
"Jednak jeżeli tak się nie stanie, to nie będę płakać. Ślub dla mnie jest tylko aspektem, nic nie znaczącym. Jednak jak każda," - powtórzenie "jednak"
"w cudzysłowiu." - "w cudzysłowie"
"Mówię prawdę choćby najgorszą" - przecinek po "prawdę"
"które bardzo kocham i na samą myśl, że jak będę wyjeżdżać, chce mi się płakać." - nie pasuje mi "jak". wydaje mi się wręcz, że jest zbędne.
"Będą tam miały dobrze, ale będę za nimi tęsknić, bo się przywiązuję do zwierząt." - powtórzenie "będą"
"Okej, dobra kończę z opisywaniem się aspektami. " - przecinek po "dobra". a w zasadzie to też myślę, że dwa słowa są zbędne, wg mnie wystarczyłoby jedynie "okej" lub jedynie "dobra"
"Zdanie innych mam w głębokim poważaniu. Bo kim jesteśmy, by oceniać innych?" - powtórzenie "innych"
Ta część spodobała mi się chyba najbardziej. He he, może dlatego, że widzę, iż mamy dość podobne charakterki :F (no, może pomijając u mnie to bycie miłym ) Szczególnie przypadł mi do gustu fragment o miłości. Piękne podejście, choć wydaje mi się, że obecnie coraz rzadsze. Z tego względu tym bardziej życzę, żebyś dostała wymarzony prezent :F
Co więcej. Wydaje mi się, że widzę coraz mniej błędów interpunkcyjnych, to naprawdę dobrze. Niemniej jednak, wciąż nie pasuje mi to, o czym wyżej wspomniał Sługa. Chcesz pokazać, że ludzie nie mają prawa oceniać innych, szczególnie gdy brakuje im wiedzy na temat danej osoby. Ale z drugiej strony, prosisz o ocenianie siebie. W tym tekście, na samym końcu, piszesz, że "Zdanie innych mam w głębokim poważaniu.", ale w ostatnim akapicie drugiej części było "Nie bój się oceniać, przecież po to to piszę, aby usłyszeć Twoje zdanie.". Może nie potrafię ogarnąć tego konceptu i nie widzę go w ten sposób, co Ty, przyznaję. Rozumiem pomysł, który pragniesz przedstawić w tekstach, a jednak wciąż coś mi z tym nie gra, dostrzegam jakiś chaos i niespójność między zamysłem a realizacją.
zostawiam 4/5, życzę powodzenia w dalszym pisaniu i pozdrawiam ;)
Co do mojej koncepcji. Chodzi mi o to, że czytając ten tekst, oceniamy. Porównujemy siebie z innymi i chcąc nie chcąc, wyrabiamy sobie o innych opinię. Zawsze tak było, jest i pewnie będzie, jednak chodzi mi o to, że chcę pokazać, że wolę usłyszeć to, co ktoś o mnie sądzi, niżeli ma obrabiać mi du*ę za plecami. Z drugiej strony, wiem, że zawsze tak będzie, więc pisząc, że mam opinię innych w poważaniu, pokazuję, że nie obchodzi mnie ich zdanie, bo żyję dla siebie, a nie dla innych. I jestem taka, jaka jestem, a nie taka, jak inni by chcieli, abym była. Nie wiem czy mnie rozumiesz. W skrócie, chodzi o to, że mam gdzieś opinię innych, ale wolę ją usłyszeć niż, żeby mówil o mnie za plecami, co też nie znaczy, że się nią przejmuję.
Prościej nie potrafię wyjaśnić. :)
nie przejmuje się opiniami innych o sobie, co nie znaczy, że nie chcę tych opinii znać ;)
Pff, nie wiem jak to.
Inaczej. Nie znasz mnie, ale będziesz mnie obgadywał do innych - to jest złe,
Nie znasz mnie, ale powiesz mi prosto w twarz, coo mnie sądzisz - jest już lepiej, ale to też jest złe.
Bo jeżeli mnie nie znasz, to jak możesz mnie ocenić?
Nie możesz.
Ale to zrobisz, bo ocenisz mnie po okładce.
Jak to mówią, najważniejsze jest pierwsze wrażenie.
Ale oceniając kogoś i wymyślając różne rzeczy na jego tamat robimy źle. Ale tak robimy.
Możliwości są następujące:
1) Prośby o oceny zostały dodane bez namysłu i przegapiłaś ten błąd logiczny.
2) Okłamujesz nas i na koniec pokażesz prawdziwą Ciebie, rujnując nasze oceny. Lub na odwrót, to na koniec nas okłamiesz.
3) W zamierzeniu co rozdział nasza opinia o Tobie ma się zmieniać. I dlatego przedstawiasz fakty wyrywkowo. Wygląd, charakter i takie tam. No i jeszcze wiele wątków pomijasz, no bo na przykład jaki masz kolor oczu? Skóry? Wzrost, ale dokładny? A no właśnie.
4) Net to nie Ty, kłamczucho. Dlatego jest różnica w podejściu do ocen między tym, a poprzednim rozdziałem. Net tworzysz na bieżąco tak, by nasze oceny nigdy nie były słuszne. I dlatego często brak szczegółów, a rozdziały są krótkie.
5) Mamy se pomyśleć "już to zrobiłem", ale że zrobimy to z rozbiegu, przewidując Twą prośbę oraz ponieważ rozdział drugi zaczyna się od prośby, to śmiem w to wątpić.
6) Jesteś kobietą i zastosowałaś kobiecą logikę, więc w życiu na to nie wpadnę.
7) Daję to dla szczęścia. No bo kto wie, może zadziała. Informacji jest tak mało, bo mamy dopowiadać sobie Twoje cechy charakteru znikąd, ponadto najpierw opisujesz wygląd. Chcesz, byśmy stworzyli coś z niczego i wtedy nas za to skrytykujesz.
Nawet jakbym miał rację, to lepiej wywal te prośby, bo przez nie tekst jest nielogiczny.
Początek mi się strasznie podobał, ale nie wiem co odpowiedzięć dalej.
Nie próbuj mnie zrozumieć, bo i tak nie zdołasz tego zrobić.
Omiń pytanie, po prostu czytaj i oceniaj .
1. Nie, nie zostały one dodane bez namysłu. Nie przegapiam takich.. hm , logicznych błędów? xd
2. Nie, nie kłamię. Napisałam już przecież, że ja wolę powiedzięć najgoeszą prawdę.
3. Opinia o mnie będzie się zmieniać na bierząco, ponieważ dowiadując się o mnie nowych rzeczy, myśli będą kierowały się w innym kierunku. Podałam dokłądny opis oczu i dokładny opis wzrostu.
"Mam brązowe oczy. Ciemne. Czasem wydaje mi się, że są czarne, ale nie są, bo to nie jest możliwe. Są małe, dlatego maluję je tak, żeby optycznie je powiększyć. Znam się na makijażu, więc potrafię wydobyć z nich to, co najlepsze. Mam piękne rzęsy. Nie muszę używać zalotki – same wystarczająco się podkręcają. Wystarczy odrobina czarnego lub niebieskiego tuszu i „wła la” – mogę patrzeć się w moje oczy godzinami, podziwiając ich urok".
"Co do reszty ciała. Mam sto sześćdziesiąt centymetrów wzrostu. Uważam, że w sam raz. Nie jestem ani za wysoka, ani za niska. Odpowiada mi mój wzrost. A tobie by odpowiadał?"
Tak, mam równe 160 cm, więc, co ty chcesz? :D
4. Nie, Nat nie jest wymyślona i nie tworzę jej po to, aby zmieniać wasze oceny wobec niej. One same się zmieniają pod względem rzeczy, których się o niej dowiadujecie. Nie jestm kłamczuchą. :x
5. Dokładnie. Czy bym o to poprosiła, czy nie, wy i tak ocenicie.
6. Zdecydowanie, nigdy nie zrozumiesz, więc jak już mówiłam, nie próbuj.
7. Nie, nie chcę, żebyście tworzyli coś z czegoś. Podałąm opis wyglądu na początku, aby można było sobie mnie wyobrazić. Nie, no nie wiem jak mam to wytłumaczyć.
Słuchaj.
a. Piszę to, nie dlatego, żeby siebie opisać. To jest opowiadanie o bohaterce o imieniu Nat.
b. Nat istnieje, ale w twojej wyobraźni.
c. Masz ją ocenić, najpierw po wyglądzie, póżniej po opisie charakteru.
d. Potem będzie opisywałą swoje sytuacje z życia.
e. NAT TO NIE JESTEM JA. JA NIE OPISUJĘ SIEBIE. OPISUJĘ KOGOŚ, KTO CHCE, ABYŚCIE GO OCENIALI, ALE TO NIE JESTEM JA.
f. rozumiem, że moglo się tak wydawać, ale nie, to jest opowieść, która ma mieć na końću morał.
g. Jak doczytasz i dokomentujesz do końca, zrozumiesz.
h. Tyle w temacie na dziś.
i. nie wnikaj dalej.
j. Po prostu czytaj.
k. Komentuj
l. Oceniaj.
ł. Wyrażaj opinię.
m. I nie myśl.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania