Koniec

Zrozumiałam.

Zbyt wiele mnie to kosztuje.

Naprawiasz,

po chwili rujnujesz...

Aksamit twych włosów w pamięci

i delikatny dotyk, gdy byliśmy objęci.

Objęci formą.

Oboje wtłoczeni.

Dla ciebie niczego to nie zmieni.

Postanowienie odnawiam.

Naiwność ukrywam,

dumę pozostawiam.

I ból czuję... tam głęboko,

mimowolnie po policzkach łez potok.

Uświadamia mi bezsilność wobec siły...

Me myśli już dawno by zabiły...

Mnie czy jego?

Nazywam go kolegą.

Bo jest ona...

Od dzisiaj w jego ramionach.

Od dzisiaj przegrałam tę wojnę.

Od jutra może to pojmę.

Jak mogłam na to pozwolić

i siebie uczuciem zniewolić?

Lecz teraz na nowo powstanę.

Zapomnę, zaszyję ranę.

Niech ona żyje dla niego,

pokazując dlaczego,

miłość nazywa się siłą.

Nie rozcięłam maszynową piłą

więzi o mocy nieziemskiej...

Ukłon dla pary królewskiej.

Komentarze (9)

Szymon Szczechowicz 21.03.2016

Tylko ta piła maszynowa taka niepoetycka... ale może to lepiej w tym przypadku. 5 :)

Billie 21.03.2016

no cóż, szukałam czegoś co mogłoby symbolizować moje zmagania... dziękuję :)

O-Ren Ishii 21.03.2016

Jejć... Ja się raczej nie rozpiszę, ale podoba mi się strasznie. Masz piątkę :)

Billie 21.03.2016

dziękuję :) miło mi :)

Rasia 21.03.2016

"Zapomnę, zaszyje ranę." - zaszyję*
Podoba mi się, a ta końcówka wyrwana z "pięknej mowy" bardzo wzmacnia złość i żal podmiotu lirycznego. Widzę, że wstawiasz jakieś swoje dawne wiersze, które ściśle trzymają się jednego tematu. Na szczęście było, minęło. Zostawiam 5 :)

Billie 21.03.2016

odgadłaś idealnie, dziękuję bardzo :)

candy 22.03.2016

matko, jakie cudne! piekielnie ładnie rymujesz ze sobą wersy, w taki sposób, że to wszystko jest spójne i ma sens. końcówka też świetna, takim idealnym akcentem kończy ten wiersz. mocne 5 !!

Billie 22.03.2016

dziękuję bardzo :)

General007 01.04.2016

CO bym nie napisal to i tak nie opisze tego jak bardzo ciekawy wiersz napisales:) co istotne duzo osob z Nas moglby widziec siebie w tym co opisane

Koniec

Komentarze (9)

Napisz komentarz