Krótki tekst...

Czule pocałowała go na pożegnanie i patrzyła, jak wsiada do auta i odjeżdża, by nie spóźnić się do pracy nawet minutę. Tego poranka, miała złe przeczucia. Czuła, że widzi go ostatni raz i nawet nie zdążyła powiedzieć mu, że go kocha.

Wróciła do mieszkania, usiadła w fotelu i zaczęła nerwowo bawić się telefonem. Czekała, aż napisze, zadzwoni lub cokolwiek innego. Modliła się w duchu, by dał jej znać, że jest cały i bezpieczny.

Łza spłynęła po jej policzku. Kiedyś miała tyle wątpliwości, czy z nim być a dziś modliła się, by jej złe przeczucia okazały się mylne.

Jedna sekunda, minuta, chwila potrafią zaważyć na naszym życiu, które wydaje nam się tak świetnie poukładane, że nie trzeba już nic więcej dokładać od siebie do niego.

Właśnie miała wstać z fotela, gdy usłyszała dzwonek telefonu. Spojrzała na wyświetlacz. To on.

- Jesteś już w pracy? – zapytała nerwowo.

- Pani mąż – usłyszała w słuchawce obcy głos – miał wypadek.

Ziemia usunęła jej się spod nóg. Wybiegła z mieszkania, tak jak stała. Miała gdzieś, co powiedzą ludzie, w tym momencie straciła część siebie.