Piękny obraz domu w którym dojrzewaliśmy jak jabłka. A kiedy nastąpił ten czas oderwania się od korzeni spadliśmy jak te liście. Tęsknota jednak woła nas do tego miejsca i dzisiaj ty powróciłeś wspomnieniami do tego przystanku. Dobrze jest, jeśli ktoś tam czeka. Pozdrawiam serdecznie 5:)
Anonim15.10.2017
Dziękuję za komentarz i ocenę pasja :-) Fajnie, że zaglądasz do mnie, pozdrawiam ! :-)
Arti, przyjacielu. Od kilku utworów mam wrażenie, ze przekombinowales. Było już bardzo dobrze i nagle zaczyna być wymyślnie, jakby za bardzo ambitnie, trochę jakby na siłę, aby forma była lepsza, ale nie ma magii, nie ma liryki, jest jakoś pusto i nieprawdziwie. Przepraszam jeżeli Cię urazilem, ale to tylko moje odczucia, bez osobistych czepianek, czy zabawy w krytyka. Wolałem Cię jednak dawniejszego. Idź oczywiście swoją drogą, ale pozostań sobą. Pozdrawiam. Nie gniewaj się
Anonim15.10.2017
Wszystko w porządku riggs ;-) Nie ma problemu.Dziękuję za wizytę i komentarz ! Pozdrawiam :-)
Cieszę się, że się nie obrazileś, z drugiej strony ostatnio mam tak mało czasu, że może zbyt szybko to wszystko czytam chcąc wszystko łatwo pojąć, zamiast zastanowić się ciut dłużej. Ciężko jest wszystko nadrobić i obiecuję że wrócę do tego wiersza będąc wypoczętym i nie wierdzę, że zdania nie zmienię. Pozdrawiam
Anonim16.10.2017
Spoko, pozdrawiam :-) Życzę więcej czasu i spokoju ma co dzień. Do następnego razu :-)
Komentarze (6)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania