Któż, jeśli nie my ...
Po tych, co sercem Polskę kochali,
i za jej wolność polegli w bojach,
do nieba wznosząc z orłem sztandary,
któż po nich wieczną pamięć zachowa?
Po tych, co z woli czynem wyrosłym,
swobodę w wianie wnieśli potomnym,
biało – czerwone wznosząc proporce,
któż o nich kiedyś z wdzięcznością wspomni?
Po tych, co w mrocznych kazamat celach,
na ścianach ryli nadziei słowa,
do bezimiennych grobów wrzuceni,
kto znów przywróci wasze imiona?
Po tych, co w śniegach gdzieś na wygnaniu,
życie wśród wiecznej wiedli zmarzliny,
zmarli w kajdanach, z dala od kraju,
kto nad grobami czoło pochyli?
Któż, jeśli nie my, o was przypomni,
świadectwo prawdy światu przekaże?
O czułych strunach trudnej historii,
przed panteonem spełnionych marzeń.
Komentarze (2)
Nie podoba mi się wiersz, gdybyś napisał to skromnie i prosto, bez naleciałości wiekowych, byłabym za, bo tematyka mi bliska. Kto nie zna historii swojego kraju, niewiele jest warty.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania