Ku przestrodze zimy

Niebo błękitne, które zimą przybiera barwę bieli

niczym śnieg zalegający na zamarzniętej ziemi

te białe, małe anioły

co wirują razem z wiatrem

spadające na mnie i na resztę ludzi, wszędzie was jest pełno.

Zamieniające się potem w miękki puch

tworzące ogromne zaspy

dające uciechę dzieciarni

lecz wciąż ktoś na was narzeka

że jesteście zimni, padacie bezlitośnie

zupełnie jak ciosy ludzi okładających się po mordach.