Letni deszcz
Zostawiam okno otwarte, wierząc,
że wpadniesz do środka wraz z letnim deszczem.
Zostawiam serce otwarte, wierząc,
że, mimo znacznych ran, to nie koniec jeszcze.
Nie umiem trwać, wciąż pamiętając
Twój wzrok skupiony bez reszty na mych ustach.
Boję się upaść, nie zapominając,
jak trudno było wstać po ostatnich pustkach.
Wyjdź z moich snów i nawet nie wspomnij
Tego, jak uśmiech rozproszyć mógł zobowiązania.
Wyjdź z moich snów i nie zapomnij
Tego, co tak niechętnie Ci powiedziałam.
Ja tak nie potrafię, bo serce wie,
Że na dnie od dawna nie mieszka samotność;
Bo serce wie, że jak letni deszcz
mogłabym wpaść przez twoje okno.
Komentarze (12)
"Zostawiam serce otwarte wierząc," - to samo
Świetny wiersz, taki melancholijny i tęskny. Bardzo mi się podoba ten nawrót uczuć. Aż chciałoby się więcej :) Zostawiam 5.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania